piątek, 10 lipca 2015

Przewodnik po Holandii

Przewodnik po Holandii


Autor: Mirosław Nikolin


Holandia to państwo europejskie o powierzchni 41.528 km2, położone nad Morzem Północnym, w dorzeczu trzech rzek Renu, Skaldy i Mozy. Na wschodzie graniczy z Niemcami, na południu z Belgią. Najwyższe wzniesienie - Vaalseberg w Limburgii liczy 322,2 n.p.m., a najniżej położone miejsce sięga 6,74 m p.p.m.


Większość populacji kraju to Holendrzy, a główne mniejszości to: Niemcy, Indonezyjczycy, Turcy, Surinamczycy i Marokańczycy. Społeczeństwo podzielone jest na cztery grupy wyznaniowe: protestantów, katolików, socjalistów i liberałów. Stolicą kraju jest Amsterdam. Językiem urzędowym jest holenderski (niderlandzki) a obowiązującą walutą - euro. 1 euro (€) to 100 centów.

Większość norm zachowań obecnych w Holandii odpowiada regułom obowiązującym w całym zachodnim świecie. Symbolem Holandii są przede wszystkim wiatraki, sery i kwiaty – głównie tulipany, które odgrywają znaczącą rolę w gospodarce kraju. Holendrzy lubią spędzać czas na świeżym powietrzu. Popularne jest wędkowanie, pływanie łodziami i campingi. W całym kraju powszechne jest używanie rowerów, zarówno w celach rekreacyjnych, jak i transportowych.

Holandia słynie z narodowych, barwnych strojów. Dla wielu osób jest on nadal ubiorem codziennym i to wcale nie dlatego, że pracują w przemyśle turystycznym, ale dlatego, że ich rodzice i dziadkowie nosili go przed nimi i ponieważ jest on częścią ich kultury. Holandia nie ma jednego, właściwego sobie stroju narodowego, jest wiele jego odmian w zależności od regionu kraju a najbardziej znanym elementem holenderskiego stroju są niewątpliwie chodaki.

W Holandii nie można się nudzić! Liczne atrakcje jakie czekają tu na turystów sprawiają, że kraj ten jest bardzo lubiany i często odwiedzany przez rzesze podróżnych.

Holandia, ze względu na swoje położenie jest krajem kanałów i dróg rowerowych (15 000 km!). W samym Amsterdamie jest ponad 1200 mostów, a każdy mieszkaniec Holandii posiada co najmniej jeden rower. Samych rowerów jest dwa razy więcej w całym kraju, niż samochodów. Specjalne trasy rowerowe wiodą wśród pól kwiatowych, wzdłuż rzek i kanałów, przez wioski rybackie i zabytkowe miasta, obok zamków i innych interesujących miejsc. Holandia ze swą 230-kilometrową linią brzegową, niezliczonymi jeziorami i tysiącami kilometrów dróg wodnych, jest rajem dla amatorów sportów wodnych. Spotkać tu można kajakarzy, surferów na lekko wzburzonym morzu a także pływających na rowerach wodnych po kanałach Amsterdamu czy Utrechtu.

Cała Holandia to jeden wielki ogród. Znajdziemy tu przepiękne ogrody i parki przy zamkach i pałacach, bogate ogrody botaniczne i arboreta. Warto zobaczyć, czego potrafią dokonać tu ogrodnicy. Ponadto koniecznie należy odwiedzić którąś z największych giełd kwiatowych. Kwiaty i rośliny doniczkowe są tu sprzedawane i wysyłane do wszystkich zakątków świata. Inną „kwiatową” atrakcją są parady kwiatów, które rokrocznie przyciągają wielu turystów zarówno z Holandii, jak i z zagranicy. Co roku, od kwietnia do września można obejrzeć tu kilka parad kwiatowych, specyficznych dla danej pory roku. Holandia zawsze kojarzona jest z kwiatami.

Najszybciej do Holandii można dotrzeć samolotem. Połączenie Warszawa - Amsterdam obsługiwane jest przez PLL LOT i KLM. Samoloty KLM-u latają trzy razy dziennie we wszystkie dni tygodnia, LOT-u dwa razy dziennie, a w sezonie 3 razy, za wyjątkiem niedziel. Połączenie Kraków - Amsterdam obsługiwane jest przez SkyEurope trzy razy w tygodniu. Bilety lotnicze warto kupić na stronie www.Lotnicze-Bilety.pl, portal umożliwia przeszukanie wszystkich możliwych połączeń.

Z Polski nie ma bezpośredniego pociągu do Holandii. Trzeba się przesiadać na terenie Niemiec. Szybkie koleje niemieckie i holenderskie są wygodne i bezpieczne. Niestety ich cena jest dość wysoka a podróż trwa ok. 15 godzin.

Natomiast dość łatwo znaleźć połączenie autokarowe. Większość liczących się przewoźników (np. ORBIS TRANSPORT, EUROBUS Sp. z o.o., PRYWATNE BIURO PODRÓŻY SINDBAD) proponuje dogodne połączenia w obydwie strony z większości dużych miast w Polsce. Czas podróży z Warszawy do Amsterdamu wynosi ok. 20 godz. Bilety autokarowe możemy kupić na popularnej stronie www.BiletyAutokarowe.pl/polska-holandia, serwis umożliwia wyszukanie i rezerwację biletu dowolnego przewoźnika.


Jeśli w podróż wybiera się kilka osób to najtańszym środkiem transportu jest bez wątpienia samochód. Odległość drogowa między Warszawą a Amsterdamem wynosi ponad 1200 km. Najkrótsza trasa do centralnej Holandii prowadzi przez przejście graniczne w Świecku, a dalej przez Berlin, Hanower, Osnabrück i Enschede do Amsterdamu i Hagi.

W razie wypadku i nagłego zachorowania przysługuje turystom bezpłatna pomoc lekarska. Osoby opłacające składki na NFZ, spędzające wczasy w Holandii, mają prawo korzystać z opieki medycznej w ramach ubezpieczenia. Osoba ubezpieczona w jednym z krajów członkowskich UE korzysta z opieki zdrowotnej w innym kraju członkowskim na takich samych zasadach na jakich korzystają obywatele tego innego kraju, objęci powszechnym systemem ubezpieczenia zdrowotnego. Należy mieć ze sobą dokument potwierdzający fakt ubezpieczenia (Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego – EKUZ). Wydaje ją bezpłatnie każdy regionalny oddział Narodowego Funduszu Zdrowia. Zakres ubezpieczenia obejmuje tylko podstawowe usługi medyczne, zatem warto wykupić dodatkowe ubezpieczenie.



Ambasady



Ambasada RP w Hadze

Alexanderstraat 25, 2514 JM Den Haag

tel. (00-31-70) 79-90-100, 79-90-102, fax. (0-70) 7990 137

www.polamb.nl

e-mail: ambhaga@polamb.nl
MultiWyszukiwarka turystyczna www.ProBiz.pl Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Kenia - zobacz sam jak można być blisko natury.

Kenia - zobacz sam jak można być blisko natury.


Autor: Mirosław Nikolin


Kenia to państwo o powierzchni 582 650 km², położone we wschodniej Afryce nad Oceanem Indyjskim. Sąsiaduje z Etiopią, Somalią, Sudanem, Tanzanią i Ugandą. Wnętrze kraju zajmuje rozległy płaskowyż rozcięty głębokim rowem tektonicznym, stanowiącym środkową część Wielkiego Rowu Wschodniego. W obrębie rowu wznoszą się masywy wulkaniczne, a najwyższe z nich to: Kenia (5199 m) i Elgon (4321 m). Główne rzeki to Tana i Athi-Galana-Sabaki. Na północy i wschodzie kraju występują rzeki okresowe, w strefie zapadliskowej liczne jeziora, z których największe to Turkan. Na zachodzie kraju znajduje się kotlina rozległego Jeziora Wiktorii. Stolicą Kenii jest Nairobi.


Ludność Kenii stanowi różnobarwną mozaikę. Mieszkają tu bowiem reprezentanci ponad 40 narodów o rozmaitych kulturach i językach, w tym również Europejczycy i Hindusi. W Kenii przeważają chrześcijanie, (głównie katolicy i protestanci z niewielką grupką wyznającą prawosławie), lecz spora jest też grupa islamistów. Językami urzędowymi w Kenii są język angielski i język suahili. Oprócz tego występują liczne tubylcze języki regionalne. Obowiązującą walutą jest szyling kenijski (KSH) dzielący się na 100 centów.

Kenia określana jest często mianem „kolebki ludzkości”, gdyż to właśnie tutaj na odległych jeziorach Turkana, na północnym zachodzie kraju , dr Louis Leakey odkrył czaszkę i kości nóg człowieka sprzed przypuszczalnie 2 milionów lat. Antropologowie są przekonani, że dzisiejszy człowiek pochodzi właśnie od tej istoty.

Dla przybysza z Europy wszystko w Kenii jest egzotyczne – mieszkańcy i ich obyczaje, roślinność i zwierzęta. Jednak nie wolno wywozić stąd zwierząt, ptaków, płazów, gadów, skorup żółwi, preparowanych motyli, roślin, kości słoniowej i innych trofeów zwierzęcych, medykamentów na bazie sproszkowanego rogu nosorożca i kości dzikich kotów.

Kenijczyków charakteryzuje przyjazny stosunek do turystów, łatwość w nawiązywaniu kontaktów i obyczaj pozdrawiania się zawołaniem „jumbo”. Utartym zwyczajem w restauracjach i hotelach jest dawanie napiwków w wysokości 10% rachunku.

W trakcie zwiedzania meczetów trzeba pamiętać o stosownym stroju. Nie wolno dotykać Koranu. Kenijskie nabożeństwa chrześcijańskie są bardzo ciekawe. W czasie mszy ludzie klaszczą w ręce a czasem również tańczą.

Największą atrakcją turystyczną Kenii a zarazem największym bogactwem naturalnym jest fauna. Dlatego też od 1977 roku panuje zakaz polowań. Ponad ćwierć miliona turystów odwiedza co roku przepiękne parki narodowe i rezerwaty zwierząt (np. Amboseli, Tsavo). W Kenii można zobaczyć zwierzęta, które większość z nas zna tylko z zoo lub programów telewizyjnych. Żyją tu słonie afrykańskie, gepardy, bawoły, żyrafy, zebry i potężni władcy zwierząt - lwy. Kenia słynie także ze wspaniałych plaż. Ciepłe błękitne wody oceanu, złocisty piasek a do tego palmy i egzotyczne rośliny tropikalne tworzą prawdziwie rajski krajobraz. Jego stałym elementem są rybacy, którzy z ręcznie wykonywanych tradycyjnymi technikami łódek łowią skorupiaki i ryby.

W podróż do Kenii można się wybrać właściwie o każdej porze roku. Szczyt sezonu przypada na grudzień i styczeń, najgorętsze miesiące roku, a drugi sezon trwa w lipcu i sierpniu, wówczas jest nieco chłodniej.


Wycieczki do Kenii - co warto zobaczyć.

Najlepszym i najtańszym sposobem na dotarcie do Kenii jest przelot samolotem. Polska nie ma bezpośredniego połączenia lotniczego z Kenią, podróż zawsze odbywa się z przesiadką. Bezpośrednie loty do Nairobi oferują KLM i Kenya Airways z Amsterdamu oraz British Airways z Londynu. Tanie loty z międzylądowaniem: Ethiopian Airlines z Frankfurtu przez Addis Abebę oraz Emirates Airlines z Frankfurtu, Monachium, Düsseldorfu i Hamburga przez Dubaj.

Osoby planujące wczasy w Kenii powinny zaopatrzyć się w stosowne medykamenty i koniecznie wykupić ubezpieczenie zdrowotne. Cała Afryka jest nawiedzana przez różne epidemie i zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne. W Kenii odnotowuje się liczne zachorowania na AIDS, malarię, żółtą febrę i cholerę. Istnieje również niebezpieczeństwo zarażenia się tyfusem i chorobami przewodu pokarmowego. Poziom opieki zdrowotnej jest tu bardzo niski. W przypadku zranienia lub choroby lepiej zwrócić się o pomoc do prywatnego szpitala. Należy jednak liczyć się z tym, że trzeba będzie zapłacić dosłownie za wszystkie środki, leki i igły. W związku z tym nieodzowne jest wykupienie ubezpieczenia zdrowotnego wraz z ubezpieczeniem kosztów leczenia za granicą.


Ambasada


Ambasada RP w Nairobi

Red Hill Road 58

PO Box 30086, 00100 Nairobi

tel. +254 20 712-00-19/20/21 (centrala), fax +254 20 712-01-06

www.nairobi.polemb.net

email: ambnairo@kenyaweb.com
Kenia super last minute - www.CentralTravel.pl Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Filipiny - idealne miejsce do nurkowania

Filipiny - idealne miejsce do nurkowania


Autor: Mirosław Nikolin


Filipiny to państwo wyspiarskie położone w południowo-wschodniej Azji, nad Morzem Południowochińskim i Oceanem Spokojnym. Składa się z 11 dużych wysp i 7096 mniejszych wysepek. Obszar lądu należący do Filipin obejmuje 300 tys. km2.


Wyspy tworzą cztery główne grupy. Na północy znajduje się Luzon, na którym wznosi się ogromne miasto Manila i wyspa Mindoro. Pośrodku leżą wyspy Visayan, a na ich terenie znajdują się: Samar, Leyte, Cebu, Negros i Panay. Na południu leżą Mindanao i Archipelag Sulu. Jakby w izolacji od tych obszarów na południowym zachodzie znajduje się Palawan. Stolicą Filipin jest Manila.
75% powierzchni lądu stanowią góry i wyżyny. Najważniejsze pasmo to Cordillera Central na wyspie Luzon. Najwyższy szczyt – wulkan Apo na wyspie Mindanao (2954 m n.p.m.). Przy wschodnim wybrzeżu znajduje się Rów Filipiński – jeden z najgłębszych rowów oceanicznych na Ziemi. Rzeki są krótkie lecz tworzą dość gęstą sieć. Większymi jeziorami są: Laguna de Bay, jezioro Tall pochodzenia wulkanicznego i Lanao pochodzenia tektonicznego.
Społeczeństwo Filipin tworzą w ogromnej większości Filipińczycy, poza którymi jedyną liczniejszą grupą są Chińczycy. Spotyka się także Hindusów i przedstawicieli innych grup etnicznych. Dominują wyznawcy katolicyzmu, są także protestanci i muzułmanie. Językiem urzędowym jest filipino (oparty na tagalog) i angielski, ponadto funkcjonuje osiem głównych dialektów - tagalog, cebuano, ilocano, hiligaynon/ilonggo, bicol, waray, pampango i pangasinan. Obowiązującą walutą jest peso filipińskie. 1 peso filipińskie (PHP) = 100 centavos.

Mieszkańcy kraju szczycą się swoją gościnnością. Chętnie wskazują drogę turystom a jeszcze chętniej pozują do zdjęć. Nie są natomiast zbyt punktualni, nie przywiązują zbyt dużej wagi do czasu. Bardzo ważne jest, by nie stracić twarzy. Bycie poprawianym lub poprawianie kogoś publicznie jest nie do przyjęcia. Ciekawostką jest, że jeśli Filipińczyk zapraszany jest do czyjegoś domu na obiad, musi odmówić. Dopiero gdy zaproszenie jest ponawiane, może je przyjąć.
Filipińczycy uwielbiają zabawę i są bardzo rozrywkowym narodem. Większość świąt i związanych z nimi atrakcji jest połączonych z religią. Lubią też sport. Dwie najpopularniejsze dyscypliny sportowe to walki kogutów i tzw. „sepa”, gra zespołowa polegająca na przekopaniu miękkiej piłki przez wysoką siatkę rozpiętą na środku boiska o rozmiarach podobnych do boiska tenisowego. Inne popularne dyscypliny to boks, bilard, koszykówka i piłka nożna.

Filipiny są państwem typowo wyspiarskim. Panują tu idealne warunki do nurkowania. Pod wodą kryją się przepiękne koralowe krajobrazy z przeróżnymi gatunkami morskich stworzeń. Atrakcją jest nurkowanie na japońskich wrakach z drugiej wojny światowej. Turystów kuszą także wysepki z pięknymi plażami i palmami. Warto zobaczyć góry na wyspie Luzon, szczególną uwagę warto zwrócić na pola ryżowe. Inną atrakcją jest park narodowy z wieloma gatunkami afrykańskich zwierząt (głównie na wyspach Mindoro i Parawan). Większość osób spędzających wczasy na Filipinach odpoczywa nad morzem. Fascynujące są wieczory w małych pubach, gdzie przy okazji można obserwować zachód słońca. Najlepszy termin na wyjazd to okres od grudnia do maja, kiedy deszcze i silne wiatry są rzadkością. Najgoręcej na Filipinach jest od kwietnia do maja – wtedy średnia temperatura wynosi 29 stopni. W regionach górskich temperatury są nieznacznie niższe niż na wybrzeżu.


Wycieczki na Filipiny - jak najlepiej dotrzeć.

Najlepszym sposobem na dotarcie na Filipiny jest przelot samolotem. Z Polski nie ma co prawda bezpośredniego połączenia, ale oferta międzynarodowych przewoźników jest bogata. Z łatwością można znaleźć połączenie z jedną przesiadką w Europie lub z dwoma – w Europie i w Azji.

Filipiny jak na państwo wyspiarskie przystało ma pod dostatkiem owoców morza. Dlatego też to właśnie owoce morza i ryby są głównymi składnikami serwowanych potraw. Na sztukę kulinarną Filipińczyków duży wpływ miały kuchnie chińska, hinduska i malajska. Dlatego też w kraju tym jada się niewiele ziemniaków, a większość dań oparta jest na ryżu i makaronach. Obok owoców morza i ryżu do wielu potraw podaje się też mięso i warzywa. Typowym daniem, jakie można znaleźć na tym archipelagu jest ryż podawany z paroma rodzajami mięsa lub rybami. Do takiego dania polewanego różnymi rodzajami sosów podawane są najczęściej warzywa, które mają za zadanie złagodzić ostry smak dania głównego. Popularne są także zupy, między innymi zupa rybna. Na deser najczęściej podawane są banany zapiekane w cieście, bądź wiórki kokosowe połączone z gałkami ryżu gotowanego na słodko. Filipińczycy nie stronią od alkoholu. Pija się tu także piwo i wino, a z napojów bezalkoholowych - wodę, soki, herbatę i mleko kokosowe.


Osobom chcącym spędzić wakacje na Filipinach zaleca się wykupienie pełnego ubezpieczenia zdrowotnego. Nie ma obowiązku szczepień. Nie ma też problemów z dostępem do opieki medycznej. Sporadycznie zdarzają się zachorowania na dengę (gorączkę tropikalną) i malarię na południu kraju.

Ambasada

Na Filipinach nie ma polskiej placówki dyplomatycznej. Z wszystkimi sprawami należy zwrócić się do ambasady w Bangkoku w Tajlandii.


Ambasada RP w Bangkoku 100/81-82,

Vongvanij Building B, 25th Floor,

Rama 9 Road, Huaykwang, Bangkok 10310,

(00 66) 2-645-0367 do 9

ampolbkk@asiaaccess.net.th
Super Last Minute - www.centraltravel.pl Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

niedziela, 31 maja 2015

Przewodnik po Norwegii

Przewodnik po Norwegii


Autor: Mirosław Nikolin


Norwegia to państwo o powierzchni 385 tys. km², położone w Europie Północnej na Półwyspie Skandynawskim. Kraj jest nierówny i górzysty. Dwie trzecie jego powierzchni leży powyżej 300 m, a jedna czwarta powyżej 1000 m.


Norwegia graniczy ze Szwecją, Finlandią i Rosją. Stolicą kraju jest Oslo. Wśród narodowości zdecydowanie dominują Norwegowie, inne narodowości to: Samowie i Finowie (na północy), Duńczycy i Szwedzi (na południu). Obecnie ponad 95% mieszkańców kraju należy do Kościoła Norweskiego (odpowiednika Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego). Oficjalnym językiem jest norweski, występujący w dwóch odmianach: bokmal i nynorsk. Obowiązującą walutą jest korona norweska (NOK). 1 korona to 100 øre.

Norwegowie szczycą się wysokim standardem życia. Dzięki rozległemu systemowi służb socjalnych nie ma tu biednych ludzi. Każdy ma tu swoje miejsce, a większość ludzi jest właścicielami domów, w których mieszkają. Większość ma także domki wypoczynkowe. Norwegowie chętnie służą pomocą wszystkim przybyszom, gdy tylko zajdzie taka potrzeba. Co prawda nie tak łatwo się z nimi zaprzyjaźnić, ale za to zawsze można na nich liczyć. Norwegia konkuruje z Szwajcarią w narciarstwie i wspinaczkach górskich, rozległe połacie lasów umożliwiają polowania na łosie a jeziora – łowienie ryb. Norweskie życie portretuje twórczość literacka Henryka Ibsena a muzyka Edwarda Griega, należąca do międzynarodowego repertuaru koncertowego, zainspirowała melodie ludowe rodzinnej Norwegii.

Norwegia to kraj słynący z legend, mitów, Wikingów, podań o Trollach, zorzy polarnej, fiordów, lodowców i dzikiej przyrody.
Każdy turysta odwiedzający ten kraj zachwyci się surowym pięknem natury. Ponadto znaleźć tu można mnóstwo atrakcji: ładne miasteczka, ciche wioski rybackie, zaczarowane lasy, piękne jeziora, dzikie góry, średniowieczne drewniane kościoły i okręty wikingów. Infrastruktura turystyczna jest doskonale rozwinięta, przez co podróżowanie jest niezwykle łatwe i przyjemne.
Będąc w Norwegii warto odwiedzić Oslo, które stanowi przykład doskonałego połączenia tradycji i nowoczesności, jak również malownicze wiejskie tereny, wakacyjne miejscowości o pięknych plażach, oraz oddalone od cywilizacji dzikie zakątki, gdzie bardzo łatwo o spotkanie z łosiem. Każdy znajdzie tu coś dla siebie. Osoby lubiące czuć adrenalinę, mogą zafundować sobie m.in.: rafting (na rzece Sjoarelv, Trysilelv), canyoning (z Dunnedals do Boverdalen i z Kasihole do Rozdane), wspinaczkę (np. ściana Trolli czy Romsdalen) czy kajakarstwo górskie. Nie można pominąć takich rozwiązań jak skoki ze spadochronem czy lotniarstwo, którym towarzyszą wspaniałe widoki z lotu ptaka.
Klimat Norwegii jest stosunkowo łagodny i nawet na dalekiej północy temperatury latem niewiele różnią się od tych panujących na południu kraju. Im dalej od wybrzeża, tym wahania temperatur są wyższe, a klimat zmienia się na bardziej kontynentalny. Osoby planujące wczasy w Norwegii muszą być zatem przygotowane zarówno na gorące dni, gdy temperatura sięga 250C, jak i nieco chłodniejsze, kiedy spada poniżej 100C. W górach nocą temperatury obniżają się nawet do 00C.

Podczas wycieczki do Norwegii warto zwiedzić:

Oslo: twierdza Akershus, Muzeum Łodzi Wikingów, Muzeum Kon-Tiki, Muzeum Ludowe, Muzeum Ibsena, Muzeum Mucha.
Voringfossen – 182-metrowy najsłynniejszy norweski wodospad.
Bergen: zabytkowa dzielnica Bryggen z 61 drewnianymi domami, Muzeum Sztuki, Muzeum Historii Kultury, kompleks 70 akwariów Akvariet.
Kopalnie srebra w Kongsbergu.
Wyprawa na Jostedalsbreen – największy lodowiec na kontynencie europejskim.
Wyprawa na Nordkapp.
archipelag Lofotów – wielorybnicze safari.
Katedra Nidaros w Trondheim.
Nordland: Szlak Wybrzeża, Przekraczanie koła podbiegunowego, Svartisen, Archipelag Lofotów, Wielorybnicze safari (port Andenes), Narwik, Ofotbanen.

Zdrowie

W razie wypadku i nagłego zachorowania przysługuje turystom bezpłatna pomoc lekarska. Osoby opłacające składki na NFZ, spędzające wakacje w Norwegii, mają prawo korzystać z opieki medycznej w ramach ubezpieczenia. Osoba ubezpieczona w jednym z krajów członkowskich UE korzysta z opieki zdrowotnej w innym kraju członkowskim na takich samych zasadach na jakich korzystają obywatele tego innego kraju, objęci powszechnym systemem ubezpieczenia zdrowotnego. Należy mieć ze sobą dokument potwierdzający fakt ubezpieczenia (Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego – EKUZ). Wydaje ją bezpłatnie każdy regionalny oddział Narodowego Funduszu Zdrowia. Zakres ubezpieczenia obejmuje tylko podstawowe usługi medyczne, zatem warto wykupić dodatkowe ubezpieczenie, gdyż koszty leczenia są w Norwegii bardzo wysokie.

Ambasady

Ambasada RP w Oslo
Olav Kyrres plass 1
0244 Oslo
tel: (0047) 24 110 850/870, fax: (0047) 22 444 839
e-mail: ambpol@online.no
www.oslo.polemb.net

Najlepsze oferty all inclusive online - tylko w CentralTravel.pl Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Przewodnik po Portugalii

Przewodnik po Portugalii


Autor: Mirosław Nikolin


Portugalia to najbardziej wysunięty na zachód kraj Europy. Powierzchnia wynosi 92,4 tys. km², z czego 88 tys. km² to część kontynentalna. Pozostały obszar obejmuje wyspy – Azory i Madera – położone na Oceanie Atlantyckim.


Kraj ten graniczy tylko z Hiszpanią. Przeważającą część Portugalii oblewają wody otwartego oceanu, tylko południowy brzeg częściowo graniczy z Zatoką Kadyksu. Większość powierzchni zajmują góry i wyżyny, niziny tworzą wąskie pasy wzdłuż rzek, a w północnej części ograniczają się tylko do wybrzeża. Stolicą kraju jest Lizbona.
W kraju żyje ponad 10,5 mln osób, z czego 98% jest narodowości portugalskiej. Większość mieszkańców należy do Kościoła rzymskokatolickiego, a pozostali to członkowie wspólnot anglikańskich i protestanckich.
Osoby planujące wczasy w Portugalii muszą pamiętać o różnicy czasowej i przestawić (cofnąć) zegarki o jedną godzinę. Językiem urzędowym jest portugalski a obowiązującą walutą - euro. 1 euro (€) to 100 centów.

Portugalia jest krajem bardzo zróżnicowanym kulturowo. Prawie 10 milionów mieszkańców Portugalii posługuje się własnym językiem, szczyci się własnymi tradycjami kulturowymi oraz wielowiekową historią niezależnego bytu państwowego, którą charakteryzowała głęboka nieufność wobec sąsiedniej Hiszpanii.
Położone na północy wiejskie krainy Minho i Traz os Montes uchodzą za najbardziej tradycyjne, wręcz zacofane. W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci wielu mieszkańców tych zaniedbanych gospodarczo regionów było zmuszonych do emigracji zarobkowej. Zagraniczna waluta przywożona przez indywidualnych robotników w znacznym stopniu przyczyniła się do poprawy bilansu płatniczego kraju. Zupełnie odmienne jest południe kraju. Algarve, o pięknych, piaszczystych plażach i wspaniałym, ciepłym klimacie śródziemnomorskim przez cały rok jest turystyczną mekką dla przybyszów z północnej Europy.

Portugalia to kraj ze słonecznymi, piaszczystymi plażami, luksusowymi hotelami oraz znakomitym winem porto, wyrabianym od ponad 400 lat w dolinie Douro. Każdego roku wakacje w Portugalii spędza prawie 10 mln turystów, większość z nich wypoczywa w malowniczym regionie nadmorskim, inni wyruszają w głąb Portugalii, gdzie spotkać można niezwykłe krajobrazy i wspaniałe zabytki historii i kultury. Wielką przygodę stanowią wyprawy do słabiej rozwiniętych regionów kraju i noclegi w pousadas, czyli państwowych hotelach mieszczących się często w starych, owianych legendą zamczyskach, jak np. w Obidos, Palmela, Elias, Evoramonte czy Monsaraz. Miłośnicy przyrody mają okazję zachwycać się widokami w parku narodowym Peneda-Geres i w Serra da Estrela. Natomiast wędkarze znajdą świetne warunki do połowów na 860-kilometroewym pasie wybrzeża oraz nad licznymi rzekami i potokami. Także namiętni gracze w golfa znajdą tu wiele możliwości gry na dobrze utrzymanych polach golfowych, zwłaszcza w Estriol i Penina.

Portugalia to kraj ryb i owoców morza. Narodowym przysmakiem jest bacalhau, czyli solony dorsz. Coraz większą popularnością cieszą się też pstrąg oraz minóg, odławiane w rzekach Minho. Na wybrzeżu znajdują się liczne restauracje specjalizujące się w przyrządzaniu świeżo złowionych ryb. Są one przygotowywane są na tysiące sposobów - grilowane ze strączkami czerwonej papryki lub panierowane i smażone. W głębi kraju jada się więcej mięsa i jest ono lepszej jakości. Portugalczycy szczycą się takimi potrawami jak: pieczeń z koźlęcia czy prosięcia. Mieszkańcy poszczególnych regionów przyrządzają mięso na własny sposób. W regionie Traz os Montes podstawą wyżywienia jest wieprzowina, zarówno świeża, jak i w formie wędlin a tutejsze dania przyrządza się z dodatkiem orzechów i suszonej fasoli. Bardzo popularna jest zupa caldo verde, której głównym składnikiem jest drobno pokrojona kapusta włoska. Portugalczycy kochają również sery, mają ich około 60 rodzajów. Ponadto opanowali znakomicie sztukę tworzenia niesamowitych łakoci, jak np. malutkich ciasteczek, naleśników, tortów, budyni.

W razie wypadku i nagłego zachorowania przysługuje turystom bezpłatna pomoc lekarska. Osoby opłacające składki na NFZ, planujące wycieczki do Portugalii, mają prawo korzystać z opieki medycznej w ramach ubezpieczenia. Osoba ubezpieczona w jednym z krajów członkowskich UE korzysta z opieki zdrowotnej w innym kraju członkowskim na takich samych zasadach na jakich korzystają obywatele tego innego kraju, objęci powszechnym systemem ubezpieczenia zdrowotnego. Należy mieć ze sobą dokument potwierdzający fakt ubezpieczenia (Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego – EKUZ). Wydaje ją bezpłatnie każdy regionalny oddział Narodowego Funduszu Zdrowia. Zakres ubezpieczenia obejmuje tylko podstawowe usługi medyczne, zatem warto wykupić dodatkowe ubezpieczenie.

Ambasady

Ambasada RP w Lizbonie
Avenida das Descobertas 2, 1400-092 Lisboa, Portugal
tel. (0351 21) 3012-350, 21 3014-200, 21 30414-10, fax 21 3010-202
www.emb-polonia.pt
e-mail: embpol@mail.telepac.pt;
www.CentralTravel.pl - oferty all inclusive Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.