e-Turystyka

poniedziałek, 14 marca 2016

Hiszpania

Autor: Lidia Sproch

Hiszpanię kojarzy się głównie z walkami byków, zwanych corridą oraz niezwykle ognistego tańca - flamenco. Te dwa elementy hiszpańskiej kultury śmiało możemy nazwać symbolem tego kraju.

Hiszpania ma najcieplejszy klimat na kontynencie, a połączony z czystymi wodami Morza Śródziemnego i Atlantyku oraz malowniczymi plażami powoduje, że Hiszpanię odwiedza corocznie miliony amatorów letniego wypoczynku, a sezon tu trwa co najmniej pól roku. Z trzech stron oblewają Hiszpanię wody morskie i oceaniczne - od północnego zachodu wody Oceanu Atlantyckiego, a od południa i wschodu Morza Śródziemnego. Hiszpania jest idealnym celem podróży przez okrągły rok. Najcieplej jest w Andaluzji, gdzie najwyższa temperatura latem wynosi 30-37°C, a zimą ok.13-15°C. W ośrodkach zimowych Hiszpanii, czyli w Pirenejach, śnieg leży do końca marca.

Jednym z najsilniej kojarzonych elementów kultury Hiszpanii jest corrida de torros, czyli walki byków. Ta atrakcja jest jednak raczej dla osób z silnymi nerwami, ponieważ widowisko jest bardzo brutalne.

Stolica Flamenco

Sewilla to stolica flamenco, czyli folkloru andaluzyjskiego. Flamenco to nie tylko muzyka, jednak z muzyką kojarzy się najbardziej. Za współczesnego najwybitniejszego wirtuoza gitary flamenco uchodzi Paco de Lucia. Istotą muzyki, tańca i śpiewu flamenco jest rytm wybijany obcasami, kastanietami lub klaskaniem w dłonie. Strój flamenco u pań to falbaniasta suknia do ziemi, chusta, panowie zaś noszą kapelusze, czarne spodnie, kamizelki, przepasają się czerwonym pasem. Strój flamenco to jednocześnie narodowy strój Hiszpanii.

Hiszpanie rzeczywiście mają gorącą krew, lubią wino, głośne wieczory w barach tapas, emocje na arenie walk byków, a jeszcze bardziej na stadionach piłkarskich. Praktycznie każdego dnia w jakimś mieście odbywa się lokalna fiesta z procesją i tańcami na ulicach. Te najbardziej efektowne mają miejsce w Andaluzji słynącej z flamenco i Pampelunie, gdzie główną uciechę mają byki goniące ulicami cokolwiek, np. lekkomyślnych śmiałków.
Tło przygody stanowią zaś najpiękniejsze miasta świata – Barcelona z oddechem zielonych Ramblas i pokręconych budowli Gaudiego, kamienne Toledo, słoneczna Sewilla, Madryt z placem zamkowym i obezwładniającymi galeriami muzeum Prado, pełne morskiego wiatru San Sebastian i Kadyks. Hedonistyczny obraz Hiszpanii dopełniają złote plaże i ciepłe morza otaczające kraj z czterech stron świata.

https://www.luna90-podrozemarzen.blogspot.com

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Egipt - Riwiera Morza Czerwonego

Autor: Lidia Sproch

Egipt to bez wątpienia kraj przygody. Wielkie połacie pustyni urozmaicone zielonymi oazami, kolorowy, podwodny świat oraz grobowce pełne labiryntów zachęcają do odkrywania tego kraju.

Egipt można zwiedzać na wiele sposobów. Jest to bardzo bogate turystycznie państwo. Oferuje niezapomniany odpoczynek w miejscowościach położonych nad morzem, rejsy po rzece Nil oraz zwiedzanie starożytnych budowli. Można również wybrać się na wycieczkę po pustyni nie tylko wielbłądem. Egipt posiada bardzo dobrze rozbudowaną bazę hotelową i gastronomiczną, zarówno jeśli chodzi o obiekty luksusowe, jak i urokliwe hoteliki położone nieco na uboczu, z dala od dużego zgiełku. Złociste plaże Morza Śródziemnego i Czerwonego należą do najpiękniejszych na świecie.

Morze Czerwone oddalone jest od Kairu o kilka godzin jazdy autem. Temperatura wody zawsze przewyższa 19 stopni Celsjusza. Kolor wody jest niepowtarzalnie ciemnoniebieski, a u wybrzeży lazurowy lub nawet turkusowy. Odcienie zawdzięczane są rafom koralowym, które znajdują się zaledwie pół metra pod powierzchnią wody.

Terytorium Egiptu leży właściwie na dwóch kontynentach. Północną część kraju oblewają wody Morza Śródziemnego, a wschodnią Morza Czerwonego. Tutaj też znajduje się najchętniej odwiedzany przez turystów pas wybrzeża określany mianem Riwiery Morza Czerwonego. Językiem panującym w Egipcie jest arabski, ale coraz częściej można porozumieć się po angielsku, szczególnie w większych kurortach.

Z wielkiej liczby zabytków szczególnie warto zobaczyć piramidy w Gizie, monumentalną świątynię w Abu Simbel wzniesioną przez Ramzesa II czy też bogaty w starożytne budowle Luksor.

Luksor – perła Egiptu
W południowej części starożytnych Teb zachowało się magiczne miejsce pełne historii. Leżący nad prawym brzegiem Nilu Luksor przepełniają wspaniałe dzieła ludzkich rąk z zamierzchłych czasów. Jest to niewątpliwie zakątek stworzony do prezentowania światu wspaniałości egipskiej cywilizacji. Na turystów żądnych estetycznych wrażeń czekają ruiny świątyni w Karnaku i w Luksorze, a także Muzeum Luksorskie. Przewodnicy prowadzą wycieczki przez niezliczone świątynie i krypty, pośród pradawnych posągów. Jedną z proponowanych tras jest dolina o majestatyczniej nazwie Dolina Królów, a także Dolina Królowych.

W okolicach Luksoru od 2002 r. turyści mogą podziwiać rekonstrukcję Świątyni Hatszepsut zwanej Świątynią Milionów Lat. Świątynia w dużym stopniu jest wkomponowana w skałę. Uwagę przyciągają posągi Hatszepsut, która była władczynią starożytnego Egiptu. W Luksorze trudno przejść obojętnie obok kolosów Memnona. Kwarcytowe posągi faraona Amenhotepa III osiągają niemal 18 m i każdy z nich waży jakieś 800 ton.

Piramidy w Gizie
Do tego dużego miasta turystów przyciąga tajemnica piramid. Tysiące ludzi zadziwia perfekcja, z jaką piramidy zostały wykonane, odpowiedni kąt nachylenia i równość ścian. Kolejną zagadką jest trwałość tych budowli, które stoją niewzruszone od tysięcy lat opierając się wiatrom, burzom piaskowym i wilgoci. Przy grobowcu Chefrena mieści się jeszcze jeden powód, dla którego turyści tłumnie przybywają do Gizy, jest nim olbrzymi posąg mitycznego Sfinksa.

https://www.luna90-podrozemarzen.blogspot.com

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Cyklady

Autor: Lidia Sproch

Cyklady- archipelag wysp na morzu Egejskim, 2,6 tys. km2. Nazwa archipelagu wzięła się od tego, że wyspy wchodzące w skład archipelagu tworzą rodzaj pierścienia wokół wyspy Delos, uznawanej za świętą. Każda z wysp ma swój charakter i tradycje. Zwiedzenie każdej z wysp dostarcza wielu wrażeń.

Wyspy te wyróżniają się znacznie od innych wysp jońskich, swoimi zwyczajami i oryginalnością. To co łączy poszczególne wyspy to rzeźba terenu, są to w większości tereny górzyste i skaliste, a także charakterystyczna zabudowa, białe domy w stylu kubistycznym. Region ten podobnie jak inne części Grecji jest atrakcyjny pod względem turystycznym. Turystyka rozwijała się na każdej z wysp na różnym poziomie i w różnym tempie. Mieszkańcy wysp w większości posługują się językiem angielskim, co znacznie ułatwia porozumiewanie się z turystami. Tylko w nielicznych małych miasteczkach i pewnych częściach wysp mieszkańcy zachowali swój tradycyjny grecki język i zwyczaje, dziś te miejscowości są najatrakcyjniejsze dla przybywających tu turystów.

Wyspy, które cieszą się tutaj dużą popularnością to: Paros, Naksos, Thira. W sierpniu i lipcu plaże tych wysp są przepełnione. Są to typowe regiony nastawiane na turystykę z bardzo dobrze rozwiniętą bazą noclegową. Wśród wysp tworzących Cyklady są również takie na których możemy cieszyć się samotnością i większym spokojem są to: Sikinos, Kithnos, Kimolos, Anafi oraz małe wysepki znajdujące się wokół wyspy Naksos. Warto zwiedzić również wyspę Tinos, na której znajduje się jeden z głównych ośrodków kościoła katolickiego w Grecji oraz Siros mającą jedną z najpiękniejszych na archipelagu wysp, zamieszkiwaną przez katolików. Pod względem komunikacyjnym Cyklady maja dobrze rozwiniętą sieć połączeń z Kretą i innymi sąsiednimi wyspami.

Wyspa Kea - należąca od archipelagu Cyklad jest jedna z wysp położonych blisko lądu. Jest to jedno z głównych miejsc odwiedzanych latem przez Ateńczyków. Zatrzymują się w miejscowościach typowo turystycznych i przystosowanych do ich obecności. Istnieją jednak na wyspie takie miejsca gdzie, zachowały się tradycyjne zwyczaje i gdzie można odnaleźć spokój. Kea podobnie jak inne wyspy archipelagu jest skalista, osobliwościami wyspy są rosnące tu piękne gaje dębowe i migdałowe. Do IV wieku nim Siros stał się głównym portem Grecji, funkcje taką pełniła Kea jej porty były jednymi z najważniejszych w całej Grecji.

Wyspa Sifnos - leżąca w południowej części archipelagu należy do jednych z najatrakcyjniejszych wysp w tym rejonie. Wyspę charakteryzuje jednolita i zadbana zabudowa jej obszar jest dobrze wykorzystany i zagospodarowany co podnosi jej walory krajobrazowe. W okresie letnim szczególnie w sierpniu przyjmuje ona największa liczbę turystów głównie z Włoch, Grecji i Francji. Turystów przyciąga na wyspę również niesamowita atmosfera, tradycyjna kuchnia, a także wciąż żywe tradycje i zwyczaje. Jest również ciekawym miejscem do pieszych wędrówek.

Wyspa Tinos - kolejną ciekawą wyspą Cyklad jest Tinos. Osobliwością tej wyspy jest Pnangia Evangelistria - świątynia zbudowana w 1822 roku w miejscu odnalezienia cudownej ikony posiadającej moc uzdrawiającą.

Wyspa Mykonos - wyspa należy bez wątpienia do najchętniej odwiedzanych wysp archipelagu. Znajduje się ona na drodze do Delos. Położenie wyspy powoduje że posiada ona połączenia z Wielką Brytanią i Atenami to sprawia że region ten jest jednym z najatrakcyjniejszych turystycznie, co roku przyjeżdża tu około 800 tys. turystów. Podobnie jak na innych wyspach tak i tu ciekawa jest architektura, krajobrazy z specyficznymi dla wyspy wiatrakami, kapliczkami i kościółkami.

Wyspa Delos - Z pośród wszystkich wysp Cyklad, wyspa Delos słynie z ogromnej ilości zabytków pochodzących z czasów starożytnych, związane jest to z funkcja jaka pełniła wyspa w starożytności - centrum handlowego, usługowego i kulturalnego antycznej Grecji. Głównym miastem wyspy jest miasto Mykonos. W południowej części znajduje się góra Kinthos, z której szczytu można zobaczyć całe Cyklady.

https://www.luna90-podrozemarzen.blogspot.com

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

środa, 9 marca 2016

Ciekawostki i piękne miasta Portugalii

Autor: Lidia Sproch

Portugalia to kraj baśniowej atmosfery i tropikalnych ogrodów. Zachęca turystów swoją obfitością pod względem atrakcji turystycznych, zabytków i przepięknych, malowniczych krajobrazów.

Portugalia to niewielki kraj leżący na południowo-zachodnim skraju kontynentu europejskiego. Rocznie odwiedza go ok. 13 mln turystów, czyli więcej niż liczy on mieszkańców. Stolicą kraju jest Lizbona.

Lizbona
Lizbona znaczy Miła Zatoka. Do miasta wjeżdża się mostem najdłuższym w Europie. Z daleka majaczy gigantyczna statua Chrystusa Króla, taka sama jak po drugiej stronie Atlantyku w Rio de Janeiro. Trzeba zobaczyć Torre w Belem - fortecę na rzece Tag, wzniesioną dla obrony portu przed piratami, Pomnik Odkryć - kamienną karawelę z postawionymi żaglami, ze stojącym na dziobie Henrykiem Żeglarzem, Rossio - stare centrum. Warto zwiedzić najznakomitsze budowle religijne w Belem (Betlejem), m.in. klasztor Hieronimitów.
Lizbona położona jest na stromych wzgórzach. Stąd ciekawostką jest winda uliczna konstrukcji inżyniera Eiffla i zabytkowe tramwaje terkocące pod górę. Sporo wrażeń dostarczy przechadzka po średniowiecznej dzielnicy – Alfamy, której urok polega na autentyczności. Taras Largo das Portas do Sol to doskonałe miejsce na zrobienie zdjęcia z panoramą miasta w tle. Wysoko ponad miastem wznosi Castelo de Sao Jorze (zamek św. Jerzego).

Marfa, Sintra, Estoril
Słynące z malowniczych zamków, baśniowej atmosfery i tropikalnych ogrodów kurorty portugalskiej riwiery. Szczególnie Sintra to miasto wspaniałych pałaców, bajecznych rezydencji i bujnych ogrodów.

Algarve
Na południowym wybrzeżu Algarve można zrobić najlepszą wycieczkę linią kolejową. Większość trasy pomiędzy Lagos a Vila Real de Santo Antonio biegnie wzdłuż brzegu oceanu, a z okien pociągu rozciągają się przepiękne widoki.
Na Algarve, oprócz zatłoczonych plaż w okolicach Faro, znajdziesz porywające klify i odosobnione plaże w wioskach rybackich między Lagos a Sagres.

Porto
Jeden z najważniejszych ośrodków przemysłowych, z wielowiekową historią i pięknymi zabytkami. Użyczyło nazwy nie tylko słynnej marce wina, ale i samej Portugalii.
Malownicza dzielnica Ribeira położona jest wzdłuż rzeki. Przy brzegu zakotwiczone są łodzie – zwane rabelo, którymi dawniej transportowano beczki z winem.
Wino Porto zostało odkryte przed trzystu laty przez angielskich kupców, którzy handlowali z Portugalczykami, a będąc w podróży, eksperymentowali. Aby wino z doliny Duero nie kwaśniało, do szklaneczki dolewali brandy.

Fatima
Wielkie Sanktuarium Maryjne. Miejsce, gdzie 13 maja 1917 roku troje małych pasterzy pasących owce zobaczyło wśród gałęzi starego dębu Matkę Boską Różańcową. Setki tysięcy pielgrzymów modli się na placu przed bazyliką w rocznice objawień.

Tomar
Miasteczko znane jest z klasztoru Templariuszy (Klasztor Chrystusa - Convento de Cristo), który wpisany jest na listę UNESCO.

Sobreiro
Portugalia słynie ze żniw dębu korkowego, nazywanego sobreiro. Kapelusz z szerokim rondem, który daje dużo cienia, stąd ma właśnie nazwę. Po raz pierwszy okorowuje się dęby dwudziestoletnie, po raz ostatni stuletnie.

Tourade – walki byków
Pomimo sprzeciwów organizacji ochrony zwierząt, cały czas walki byków są popularną atrakcją. Ale w Portugalii korrida (zwana po portugalsku tourade) jest bezkrwawa. Torreador nie zabija zwierzęcia, musi je tylko złapać i unieruchomić na kilka chwil. A rogi byków osłania się drewnianymi kulkami, aby nie mogły kaleczyć.

https://www.luna90-podrozemarzen.blogspot.com

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Szwajcaria w okresie zimowym

Autor: Lidia Sproch

Autentyczne alpejskie krajobrazy, przez które prowadzą trasy zjazdowe, majestatyczne góry, potężne lodowce i porozrzucane wśród nich wioski, gdzie nadal pielęgnowana jest tradycja zachęcają miłośników białego szaleństwa, by odwiedzić te urokliwe miejsca.

Szwajcaria - to kraj wysokich, ośnieżonych gór, licznych wodospadów oraz spowitych mgłą jezior. Południowa i wschodnia część Szwajcarii to najwyższe góry Europy Alpy, natomiast zachodnie tereny przy granicy z Francją, wznoszą się porośnięte lasami Góry Jura. Szwajcaria słynie również z pięknych i czystych alpejskich łąk.

Skrzypiący, biały śnieg i zimową ciszę najlepiej doświadczać podczas wędrówek oznakowanymi szlakami. Najwięcej malowniczych szlaków wędrownych wytyczonych jest w krainie czterotysięczników i lodowców, czyli w Wallis.

Zima marzeń to rozległe, górskie panoramy, błękitne niebo i mieniący się w słońcu, puszysty śnieg. Jak w Szwajcarii. Duże wysokości i liczne lodowce gwarantują doskonałe warunki śniegowe przez cały długi sezon. Aż 29 ośrodków sportów zimowych leży powyżej 2800 m n.p.m., a najwyżej położone tereny narciarskie rozciągają się na wysokości ponad 3800 m n.p.m. I tylko w Szwajcarii ze szczytów można zjeżdżać bardzo dłuuuugo, nawet 17 km, co jest kolejnym alpejskim rekordem. W tak niewielkim kraju zadziwiają jeszcze inne liczby opisujące zimowe propozycje: 7300 km tras zjazdowych, 5000 km tras cross country, 2500 km zimowych szlaków wędrownych i 500 km tras saneczkowych.Coraz bardziej popularne stają się też nowe sporty z adrenaliną, np. zjazdy na airboardzie (poduszkowiec). Narty, snowboard, sanki, wędrówki w rakietach śnieżnych, termalne źródła, kulinaria, wina, tradycja, wydarzenia... Po prostu zima dla każdego.

Jednym z najpopularniejszych szwajcarskich kurortów, obok St. Moritz, Zermatt, Davos i Grinenwaldu, jest położona w dolinie wioska alpejska Saas Fee zwana perłą Alp. Otaczają ją lodowce i 13 czterotysięczników, z których połowa liczy ponad 4500 metrów. O dreszcz emocji przyprawia widok turystów wiszących na linach, mostkach i drabinkach nad ogromnym i głębokim wąwozem zwanym Alpin Gorge.

Inną zimową specjalnością Szwajcarii są gorące źródła i ośrodki SPA. W typowym wellness na zewnątrz znajduje się basen z ciepłą mineralną wodą, wewnątrz są sauny i pomieszczenia służące relaksowi, jak masaże, aromaterapia, okłady z błota, siana, ciepłych kamieni, kąpiele kwiatowe itd. W niektórych ośrodkach oferowana jest łaźnia rzymsko-irlandzka, będąca specjalnym, dwugodzinnym rytuałem odnowy biologicznej.

https://www.luna90-podrozemarzen.blogspot.com

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.