e-Turystyka

czwartek, 7 lipca 2016

Eksplorując Meksyk

Autor: Natalia Kwiatkowska

Meksyk to magnetyczne miejsce urzekające zróżnicowaniem krajobrazu oraz niezwykle energetyczną kulturą. Oto kilka wybranych propozycji.

Kryształowa Jaskinia

Z pewnością jednym z miejsc, do którego warto się udać jest Kryształowa Jaskinia. To wyjątkowe miejsce słynie z największych znanych ludzkości kryształów gipsu. Jaskinia ta znajduje się w odległości około 100 km od miejscowości Chihuahua, na obszarze gór Naica. Decydując się na wizytę w tym swoistym geologicznym sanktuarium trzeba być jednak dobrze przygotowanym, ze względu na panujący wewnątrz mikroklimat. We wnętrzu panuje bardzo wysoka temperatura i wilgotność, co może u człowieka wywołać problemy z oddychaniem. Dlatego osoby zwiedzające muszą wchodzić do Kryształowej Jaskini w specjalnych kombinezonach.

Podziemne studnie

Innym cudem geologicznym Meksyku są podziemne studnie tzw. cenotes. Najwięcej występuje ich na Półwyspie Jukatan. Cenotes powstają na podłożu wapiennym, któremu to zawdzięczają wyjątkową czystość i przejrzystość. W przeszłości były niezwykle ważnym miejscem dla Majów, traktowano je w sposób sakralny. Wierzono, że cenotes prowadzą prosto w zaświaty. Dokonywały się tutaj także ofiary ludzi. Dziś są głównie atrakcją turystyczną, przyciągającą rzesze spragnionych wyjątkowych przeżyć turystów.

Podwodny świat

Meksyk to także dostęp do Morza Karaibskiego i wszystkich wiążących się z tym atrakcji. Decydując się na pobyt na wybrzeżu można skorzystać na przykład z luksusowego rejsu katamaranem. Można także zanurkować w podwodnym świecie, który w meksykańskich wybrzeży, a zwłaszcza w rejonie miejscowości Cancun, jest przebogaty w arcyciekawe przykłady flory i fauny. Tutaj także zwiedzić można największe na świecie podwodne muzeum.

Oczywiście powyższa lista miejsc wartych odwiedzenia w Meksyku nie jest pełna. Jest to raczej subiektywny wybór, mogący służyć za zachętędo wybrania się w podróż życia właśnie w ten rejon.

Meksyk wycieczka

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Bieszczady – atrakcje i dojazd

Autor: Grażyna Lisicka

Bieszczady to piękna, a jednocześnie dzika w pozytywnym tego słowa znaczeniu kraina. Gdzie się skierować dokładnie odwiedzając ją? Jak najlepiej się poruszać? Oto kilka porad.

Majestat góry

Miłośników wędrówek górskich zainteresują z pewnością w pierwszej kolejności szlaki, zwłaszcza te na Tarnicę – najwyższy szczyt pasma. Nazwa góry pochodzi od ostro wciętej przełęczy na wysokości 1275 metrów n.p.m. Z rumuńskiego słowo „tarnita” oznacza przełęcz właśnie. Ze szczytu Tarnicy rozpościerają się niezwykle atrakcyjne, panoramiczne widoki. Przy dobrej pogodzie można stąd dostrzec nawet Tatry. Na górę wiodą dwa szlaki turystyczne: z Ustrzyk Górnych przez Szeroki Wierch oraz przez

Bieszczadzka ciuchcia

Bieszczadzka kolejka, która od dziś funkcjonuje jako jedna z głównych atrakcji turystycznych Bieszczad, nie pod początku była zaprojektowana z myślą o turystach. Początkowo bowiem, gdy powstawała z końcem XIX wieku, służyć miała i służyła do przewozu drewna, wyrąbywanego z miejscowych lasów. Kolejka działała bez zarzutu, przyczyniając się walnie do rozwoju gospodarczego okolicznych wsi. Aż do wybuchu II wojny światowej, gdy uległa poważnym zniszczeniom w wyniku działań zbrojnych. Po zakończeniu wojennej zawieruchy kolejkę naprawiono i rozbudowano. Zaczęła ona służyć wówczas nie tylko do przewozu drewna, ale także celom turystycznym. Załamanie przyszło z początkiem lat 90., kiedy bieszczadzką ciuchcię wyłączono z ruchu w ogóle. Szybko jednak podjęto prace rewitalizacyjne, i przywrócono kolejkę do łask. Dziś jednak służy ona już tylko celom turystycznych przejażdżek.

Jak dojechać?

Teren Bieszczad, z uwagi na swą „półdzikość” nie należy do najłatwiejszych rejonów, jeśli chodzi o komunikację. Autobusy w wiele miejsc dojeżdżają sporadycznie. Bez wątpienia posiadanie transportu samochodowego jest w stanie wiele rzeczy ułatwić.

autobus kraków rymanów zdrój

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Tatry – najpopularniejsze jeziora

Autor: Krzysztof Barcik

Morskie Oko

Kto nie był jeszcze nad Morskim Okiem? Niewielu turystów odpowie przecząco na takie pytanie. Co roku, zwłaszcza w sezonie letnim, Moko przeżywa prawdziwe oblężenie.

Dziś możemy tylko wyobrażać sobie, jak wyglądało to miejsce w latach, kiedy w Tatry wyruszali tylko nieliczni. Przez większość sezonu błogą atmosferę spokoju zakłócają rozmowy turystów i wrzaski orzechówek – miejscowych, latających złodziejek prowiantu. O nocleg trudno, wnętrze schroniska wypełnione jest przez kolejkę ludzi, ciągnącą się aż do bufetu. Jedynie tafla Morskiego Oka pozostaje tak niewzruszona i spokojna, jak kiedyś.

Urok tego miejsca, według wielu opinii, zaburzony jest w sezonie przez ludzką falę turystów, często nieświadomych, jak bardzo obraz Morskiego Oka różni się w poszczególnych porach roku. Z tej przyczyny niektórzy latem wręcz omijają to miejsce. Dziewicze piękno rejonu Moka, było już rozpatrywane przez poprzednie pokolenia.

Czarny Staw pod Rysami

Czarny Staw w Dolinie Rybiego Potoku to jedno z najpiękniejszych tatrzańskich jezior. Znajduje się ono w bardzo charakterystycznym kotle polodowcowym, u stóp Rysów i opadającej do niego 570-metrowym urwiskiem Kazalnicy Mięguszowieckiej. Woda ma ciemnoniebieski kolor, który dzięki zacienieniu przez większość dnia przypomina czerń, od której staw wziął swoją nazwę. Co ciekawe, jest to drugie, po Wielkim Stawie w Dolinie Pięciu Stawów, najgłębsze jezioro jeśli chodzi o całe Tatry (czwarte w Polsce). Dno wcina się pod wodę na głębokość ponad 76 metrów. Czarny Staw przewyższa więc pod tym względem Morskie Oko, o czym nie wszyscy wiedzą. Obydwa jeziora łączy Czarnostawiańska Siklawa – bardzo charakterystyczny wodospad. Część turystów odwiedzających Morskie Oko, decyduje się także na wycieczkę nad Czarny Staw. Wiąże się to z koniecznością przybycia około 50-minutowego podejścia wzdłuż siklawy. Niemniej jednak warto, gdyż widoki znad stawu są jeszcze piękniejsze od tych, które podziwiać można przy schronisku. I ludzi troszkę mniej, choć i tak dużo, jak na Tatry. Przy Czarnym Stawie stoi krzyż, zainstalowany tu w 1836 roku z inicjatywy starosty poronińskiego. Można stąd wyruszyć w dalszą podróż na Rysy lub Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiem lub też, posiadając sprzęt wspinaczkowy, porwać się na zdobycie któregoś z sąsiednich szczytów, które są legalnie dostępne dla taterników.

www.portaltatrzanski.com

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Ustronie Morskie dla aktywnych

Autor: Ustronie

Czy pobyt nad morzem musi kojarzyć się wyłącznie z leniuchowaniem na plaży? Wszystko zależy od planów i preferencji, zwłaszcza, gdy nadmorski kurort ma w swojej ofercie ciekawe propozycje dla ceniących aktywny wypoczynek.

Kąpiele słoneczne i pluskanie się w morzu, to oczywiście wymarzony relaks dla osób zmęczonych pracą i codziennym zgiełkiem wielkich aglomeracji. Ale Ustronie Morskie dysponuje także infrastrukturą potrzebną do aktywnego spędzania wolnego czasu, które staje się coraz modniejsze.

Pierwszą propozycję stanowi ciągnąca się od niemieckiego Barth do Ustronia Morskiego właśnie, wybrukowana międzynarodowa trasa rowerowa „Eurovelo 10” o długości 315 km. W przyszłości ma docierać aż do rosyjskiego Kaliningradu, a ambitnym marzeniem pomysłodawców jest licząca niemal 8.000 km (!!) ścieżka dookoła Bałtyku.

Fragmenty najczęściej uczęszczane przez cyklistów odwiedzających Ustronie Morskie, to liczący 11 km odcinek na zachód do kołobrzeskiego portu (i dalej do Dźwirzyna – 30 km) oraz liczący 8 km odcinek na wschód do latarni morskiej w Gąskach (i dalej do Mielna – 20 km). Ten drugi odcinek wiedzie przez las nadbrzeżny, w którym można zwiedzić fortyfikacje z okresu zimnej wojny, a w połowie trasy do Gąsek podziwiać malownicze ujście rzeki Czerwonej.

Na rowerach zwiedzić można także historyczną wieś Rusowo w gminie Ustronie Morskie. Ta trasa liczy 12 km i częściowo wiedzie powiatowymi drogami asfaltowymi. W najbliższych planach jest budowa ścieżki na linii północ-południe, która ma połączyć Ustronie Morskie z Karlinem. Na szlaku tej trasy rowerowej wielka atrakcja dendrologiczna – dwa najstarsze dęby w Polsce: Bolesław i Warcisław.

We wschodniej, parkowej części Ustronia Morskiego można znaleźć najnowszą propozycję aktywnego spędzania wolnego czasu. Jest nią park linowy „Gibon” oferujący podniebne trasy dla mniej i bardziej odważnych.

Trzecia propozycja, to oświetlony kompleks sportowy „Orlik”, na którym można grać w piłkę nożną, koszykówkę i siatkówkę. Kompleks posiada obsługę i możliwa jest rezerwacja obiektu dla większych grup. Seniorskie i młodzieżowe sekcje piłki nożnej z głębi kraju mogą natomiast korzystać odpłatnie z zadbanych obiektów sportowych lub samej płyty boiska lokalnego klubu Astra Ustronie Morskie, a w planach jest jeszcze budowa Euroboiska.

Na koniec największa atrakcja Ustronia Morskiego – Centrum Sportowo-Rekreacyjne Helios z krytym i otwartym basenem oraz oświetlonymi kortami. O ile sam Aquapark czy kręgle mogą szczególnie ucieszyć dzieci, to tory pływackie i korty tenisowe są już propozycją dla tych, którzy nie lubią lub nie chcą wypoczywać wyłącznie leniuchując na plaży.

Zatem Ustronie Morskie, to pomysł zarówno na tradycyjne spędzanie nadmorskich wakacji, jak i na aktywny relaks. Zapraszamy zwolenników jednej i drugiej formy wypoczynku!

Autor jest mieszkańcem i miłośnikiem swojej małej ojczyzny

Ustronie Morskie Noclegi

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Boka Kotorska i jej największe atuty turystyczne

Autor: Barbara Mystkowska

Ktokolwiek odwiedza Bokę Kotorską, doświadcza jej na własny indywidualny sposób. Bez względu na to , czy mówimy o artystach, naukowcach, biznesmenach czy turystach, Zatoka robi silne wrażenie na wszystkich ludzkich zmysłach.

Jest miejscem, w którym spotykają się różnice i mieszają ze sobą, tworząc szczególną atmosferę. Kontrasty są widoczne w przyrodzie, gdzie w jednej części zatoki widać strome skaliste góry rosnące wprost ze spokojnej powierzchni morza, podczas gdy z drugiej strony zachwyca prawdziwy rozkwit ogrodów botanicznych. Kontrasty są również podkreślone w dziedzictwie kulturowym, historycznym, gdzie dwie cywilizacje wschodu i zachodu spotykają się ze sobą w specyficznej harmonii. Prehistoryczne czasy, czasy iliryjskie, rzymskie, bizantyjskie, renesans, barok, gotyk - wszystko stapia się razem i miesza ze współczesnym życiem, pokazując, że prawdziwym skarbem jest trwanie ze sobą w harmonii.

Południowo-wschodnia strona zatoki jest otoczona przez krasowy masyw górski Lovcen (1749 m). Od strony północno-zachodniej przez krasowe masywy gór Orjen (1895 m) , Radostak (1446 m) i Dobrostica (1570 m). Pomiędzy dwoma masywami tuż nad Perastem rozprzestrzenia krasowy masyw Kason (873 m).

Półwysep Lustica znajduje się po południowo-wschodniej stronie wejścia do zatoki, a półwysep Vitaljina znajduje się w części północno-zachodniej. Dwa półwyspy oddzielone są kanałem Ostro. W wewnętrznej części zatoki są jeszcze dwa półwyspy Vrmac i Devesilje oddzielone wąską Verige. Cieśnina Verige dzieli zatokę Boka Kotorska na dwie przednie zatoki: zatokę Herceg Novi i zatokę Tivat oraz dwie wewnętrzne zatoki: zatokę Risan i zatokę Kotorską.

Do Boki Kotorskiej można dotrzeć drogami:
- lądem przez połączenie drogowe Bar - Budva - Tivat/Kotor; Niksic - Risan; Trebinje (w Bośni i Hercegowinie ) - Herceg - Novi, Dubrovnik (Chorwacja) - Herceg Novi,
- drogą powietrzną poprzez lotnisko w Tivat, Podgoricy, Dubrowniku (Chorwacja),
- morzem poprzez porty w Kotorze i Herceg-Novi.

Położona pomiędzy Morzem Adriatyckim i terenami wapiennymi Boka Kotorską jest pod silnym wpływem Morza Śródziemnego i klimatu górskiego. Ta specjalna mieszanka klimatu tworzy wybitny sub-śródziemnomorski klimat zupełnie inny od pozostałych części czarnogórskiego wybrzeża. Unikalną cechą dla Boki jest wczesna wiosna, kiedy wszystkie okoliczne góry są jeszcze pokryte śniegiem, podczas gdy na wybrzeżu kwitną śródziemnomorskie drzewa i kwiaty. W zimie można cieszyć się przyjemnym słońcem i bezwietrzną pogodą na wybrzeżu, podczas gdy droga w góry i śnieg zajmuje zaledwie godzinę wolnej jazdy. Lato w Zatoce jest przyjemne, jest trochę więcej deszczu, zwłaszcza w obszarze wewnętrznym niż w innych częściach wybrzeża czarnogórskiego- ma to, z drugiej strony, odbicie w gęstej roślinności. Większość deszczu w Boce spada pod koniec jesieni i częściowo w okresie zimowym. Wzdłuż całej linii wybrzeża zatoki istnieje bogaty wybór roślinności śródziemnomorskiej, kontynentalnej i egzotycznej jak np. laurowce, palmy, drzewa oliwne, drzewa pomarańczowe i cytrynowe, drzewa granatu, agawy, kamelii, mimozy... Bogata flora to tylko jeden z elementów Boki Kotorskiej.
Wzdłuż całego wybrzeża Boki jest sieć małych miast i osiedli, z których każde ma swoją własną legendę i historię godną stworzenia odrębnej strony internetowej dla każdego miejsca.

Całkowita powierzchnia zatoki: 87,3 km2, wielkość: 2,4 x 106 km3, głębokość maksymalna: 60 m, średnia głębokość: 27,3 m, zasolenie wody: 28 ‰, całkowita długość wybrzeża: 105,7 km. Zatoka Kotorska wnika 28 km w głąb powierzchni lądu.

Barbara Bączek

www.budva.net.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.