piątek, 5 lutego 2016

Polskie Parki Miniatur

Polskie Parki Miniatur


Autor: Lecho C.


Ostatnimi czasy coraz popularniejsze staje się zwiedzanie Parków Miniatur , których z roku na rok przybywa w kraju. Oferta jest zróżnicowana w zależności od regionu


Oto co można zobaczyć w poszczególnych parkach:

Inwałd: To jedno z bardziej popularnych miast w województwie małopolskim, w którym mieści się Park Miniatur. Atrakcja ta została otwarta w 2007 roku i cieszy się dużym zadowoleniem zarówno miejscowych, jak i przyjezdnych gości. Na terenie parku można znaleźć miniatury największych i najsłynniejszych budowli z całego świata. Do najchętniej podziwianych należą: Świątynia Akropolu, Koloseum, Krzywa Wieża w Pizie, Bazylika św. Piotra, Statua Wolności, Mur Chiński, Wieża Eiffla, Łuk Triumfalny, Big Ben, Sfinks, a także Biały Dom. Obiekt ten gwarantuje także doskonałą rozrywkę dla najmłodszych, ponieważ można się tu wybrać do lunaparku albo zielonego labiryntu. Przyjezdni z dalszych stron mogą spokojnie zaplanować nocleg zatrzymując się np. w Park Hotelu, który jest trzygwiazdkowym, komfortowym hotelem z pięknie wyposażonymi pokojami, restauracją oraz Ogrodem Zimowym.

Kowary: To również bardzo popularne miejsce, w którym mieści się Park Miniatur Zabytków Dolnego Śląska. Na terenie dawnej fabryki dywanów turyści mogą podziwiać przepiękne miniatury największych pałaców, klasztorów, kościołów oraz starówek miast Dolnego Śląska. Oprócz samego podziwiania tych modeli, możliwe jest także poznanie historii wszelkich znajdujących się tam zabytków. Wszystkie miniatury wykonane są z wysokiej jakości materiałów, dzięki czemu nie są narażone na negatywne działanie złych warunków atmosferycznych. Na zwiedzanie parku turyści powinni sobie przeznaczyć około godziny czasu, tyle mniej więcej zajmuje oprowadzenie przez obsługę parku i pokazanie wszystkich cennych obiektów.

Częstochowa: W mieście tym znajduje się Park Miniatur Sakralnych. Mieści się on przy wyrobisku Złota Góra. Na terenie obiektu zwiedzający mogą podziwiać przepiękne miniatury sakralne takie, jak: Bazylika Narodzenia Pańskiego z Betlejem czy sanktuaria maryjne w Lourdes oraz Fatimy. Obecnie trwają przygotowania do otwarcia ogrodu z roślinami biblijnymi. Park, w którym znajdują się miniatury, jest jedynie częścią całego kompleksu, który zostanie rozbudowany. Mają się w nim jeszcze pojawić park rozrywki oraz park sportu. Na tym etapie powstają place zabaw, które swym wyglądem nawiązują do biblijnej Arki Noego. Pojawiły się też plany stworzenia na terenie obiektu stoku narciarskiego, toru saneczkowego oraz lodowiska.

Hajnówka: Tu powinni wybrać się wszyscy ci, którzy pragną obejrzeć miniatury zabytków regionu, bowiem w mieście tym znajduje się Park Miniatur Zabytków Podlasia. Obiekt znajduje się w niedalekiej okolicy Puszczy Białowieskiej i jest często zwiedzanym obiektem województwa podlaskiego. Turyści mogą zobaczyć tu przepiękne okazy architektury drewnianej, obiektów sakralnych czy pałaców. Przy miniaturach widnieją informacje dotyczące historii każdej budowli oraz związane z nimi ciekawostki, dzięki czemu zwiedzający będą mogli pogłębić wiedzę na ich temat.

Na terenie Polski znajdują się jeszcze inne, mniejsze Parki Miniatur, które również warto zwiedzić, jeśli tylko dysponuje się wolnym czasem. Do tego typu obiektów godnych obejrzenia należą, Park Miniatur Warmii i Mazur znajdujący się w miejscowości Gierłoż, oferujący zwiedzającym kolekcję miniatur największych obiektów obu tych regionów, a także Kaszubski Park Miniatur zlokalizowany w Mirachowie, w którym turyści mogą podziwiać makiety znanych obiektów z okolic Kaszub oraz Bajkową Krainę prezentującą postaci z bajek i baśni.

Każdy z parków jest wart zwiedzenia, ponieważ w każdym prezentowane są miniatury innych obiektów z przeróżnych regionów, przedstawiające jednocześnie historię polskich zabytków. Zwiedzanie Parków Miniatur to doskonały pomysł na miłe spędzenie dnia dla całej rodziny.


noclegi , Kwatery prywatne , Pensjonaty

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Finlandia i jej Parki Narodowe

Finlandia i jej Parki Narodowe


Autor: Katarzyna W


Finlandia to państwo w Europie Północnej, powstałe po odłączeniu od Rosji w 1917 roku. Członek Unii Europejskiej. Graniczy od zachodu ze Szwecją i z Bałtykiem, od północy z Norwegią i od wschodu z Rosją. Finlandia nazywana jest krajem : -jednego morza; -187 888 jezior; -179 584 wysp.


Przyroda jest to największy skarb oraz główna atrakcja Finlandii. Tysiące jezior, lasy, a na północy tundra i to wszystko jeszcze naprawdę dzikie, mało tknięte ręką człowieka.

Finlandia to również najbardziej zalesione państwo w Europie. Lasy Finlandii to 69% powierzchni kraju, a więc około 232 550 km. Lasy państwowe są w dużym stopniu objęte różnymi formami ochrony przyrody. Są wśród nich parki narodowe, rezerwaty ptaków wodnych, rezerwaty starodrzewi i inne formy. W sumie chronionych jest ok. 12% lasów, z czego obszary leśne pod ścisłą ochroną zajmują ponad 7% powierzchni leśnej, głównie na północy kraju.

W Finlandii istnieje 35 parków narodowych. Największe z nich znajdują się w Laponii.Są to : Park Narodowy Urho Kekkonena oraz Park Narodowy Lemmenjoki wraz z przylegającym do niego norweskim parkiem Øvre Anarjokka tworzy on największy obszar chroniony na kontynencie.

Park Narodowy im. Urho Kekkonena

Rozległy obszar puszcz i tundry, z którego utworzono Park Narodowy im. Urho Kekkonena, jest najpopularniejszym terenem pieszych wędrówek w Laponii, a może i w całej Finlandii.

Od Saariselkä aż do rosyjskiej granicy rozciąga się puszcza Saariselkä, obejmująca Park Narodowy im. Urho Kekkonena, ścisły rezerwat przyrody Sompio, rekreacyjny obszar wędkarski Nuortti i inne chronione tereny leśne.

Główne informacje:

Region – Laponia. Gminy: Inari, Sodankylä, Savukoski. Powierzchnia: 2550 km². Założony w 1983 roku.

W jego granicach znajdują się góry porośnięte lasami, dzikie wrzosowiska, niezliczona ilość strumieni i potoków, różnorodna flora i fauna. We florze występują głównie lasy świerkowo-sosnowe, tundra i lasy brzozowe z licznymi porostami. W faunie zaś możemy zobaczyć leminga górskiego, bielaka, lisa polarnego, rosomaka, wilka, łosia, orła przedniego, puszczyka.Niewątpliwą atrakcją w tym regionie są renifery, których populacja przewyższa wielokrotnie liczbę mieszkańców.

Bardzo często można je spotkać na terenie parku,jak i w innych rejonach Laponii. Stanowią główne źródło utrzymania dla miejscowej ludności. Są zwierzętami pociągowymi, dostarczają skór i mięsa.

Należy jednak uważać bo mają zwyczaj przechodzić przez… drogi nie zważając na jadące samochody.

Park Narodowy Oulanka

Park założony został w 1956 i był dwa razy powiększany: w 1982 i 1989. Obecnie jego powierzchnia wynosi 279 km² i rozciąga się do rosyjskiej granicy. Park położony jest 30 km od miasteczka Ruka, na północ od Kuusamo. Dolina ukształtowała się podczas ostatniego zlodowacenia, 11 000 lat temu. Przez park przepływają dwie duże rzeki (Kitkajoki i Oulankajoki) oraz dużo strumieni. Z flory spotkamy tu przede wszystkim sosny i świerki, mchy, chronioną, choć tutaj częstą orchideę (widniejącą również na emblemacie parku). Ze zwierząt najczęściej spotykane są liczne gatunki motyli i ciem. Park przecina kilkanaście tras, zróżnicowanych pod względem długości (od 1 do 80km). Są również wytyczone specjalne trasy zimowe, kajakowe i rowerowe. Przy poszczególnych roślinach znajdują się tabliczki informacyjne, a na trasie można są miejsca do palenia ognisk z przygotowanym drewnem na opał. W parku znajduje się również kilka miejsc do spania, gdzie również można zjeść.

Park Narodowy Lemmenjoki

Park Narodowy Lemmenjoki jest największym i najdalej na północ położonym parkiem w Finlandii. Założony został aby chronić dolinę rzeki Lemmenjoki i stworzyć dogodne warunki życia rdzennym mieszkańcom tego obszaru Laponii - Saamów.

Główne informacje:

Region – Laponia, Gminy - Inari i Kittilä, Powierzchnia: 2850 sq.km. Założona w 1956 r.

Ochrona w parkach narodowych polega przede wszystkim na nie ingerowaniu w naturalne procesy. Nie ma natomiast ograniczeń w poruszaniu się przez turystów po ich terenie, można również zbierać w nich jagody i grzyby. Wędrując po fińskich lasach należy wiedzieć, że nawet na prywatne tereny leśne wstęp na ogół nie jest zabroniony.

Można zagwarantować, że wspaniałe krajobrazy polodowcowe, tajga w dolinach i rozległe torfowiska na długo zapadają w pamięć turystom, którzy odwiedzają ten park.

Głównymi atutami tego kraju są bezpieczne i stabilne społeczeństwo, słabe zaludnienie oraz czyste, atrakcyjne środowisko naturalne.Finlandia oferuje znakomite możliwości rozwijania turystyki specjalizującej się w kulturze, przyrodzie i dostarczaniu wyjątkowych przeżyć. Letnie imprezy muzyczne (np. festiwal operowy w Savonlinna, festiwal muzyki kameralnej w Kuhmo czy święto muzyki jazzowej w Pori) oferują słuchaczom najwyższy poziom światowy w otoczeniu fińskiej natury. Olbrzymie połacie lasów i liczne zbiorniki wodne tworzą wyśmienite warunki dla entuzjastów wędrówek, kajakarstwa i wędkarstwa.


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Alternatywne formy turystyki

Alternatywne formy turystyki


Autor: Katarzyna W


Turystyka alternatywna – są to formy ruchu turystycznego, których ideą jest jak najmniejsza integracja turystów w środowisko przyrodnicze i społeczne terenów przez nich odwiedzanych. Pod względem motywów i organizacji formy te zasadniczo różnią się od form komercyjnej turystyki masowej.


W rezultacie narastających przyrodniczych i społecznych konsekwencji niekontrolowanego rozwoju turystyki masowej w różnych regionach turystycznych na świecie, dostrzeganych już w końcu lat 60. XX w, pojawiło się wiele głosów wskazujących na konieczność jego powstrzymania oraz ochrony walorów turystycznych.

Dzięki osobom zaangażowanym w ochronę środowiska i dziedzictwa kulturowego, wysunięto propozycję upowszechniania takich form turystyki i takiego rozwoju turystyki, które pozwalałyby na ograniczenie niekorzystnych zmian środowiskowych, szczególnie na obszarach najcenniejszych z punktu widzenia różnorodności przyrodniczej i kulturowej.

Na przełomie lat 70. i 80. XX wieku narodziła się w krajach alpejskich koncepcja łagodnego rozwoju turystyki. W rezultacie zaczęto proponować nowe i alternatywne formy ruchu turystycznego wobec zorganizowanej i skomercjalizowanej turystyki masowej.

Według definicji zaproponowanej przez Międzynarodowe Towarzystwo Ekoturystyczne (TIES) ekoturystyka to "rozważne podróżowanie po obszarach objętych ochroną środowiska i programami polepszenia warunków bytu mieszkańców". Nie jest to jednak jej powszechnie uzgodniona definicja. W latach 80. XX w. i na początku 90., a więc wówczas, gdy ekoturystyka ledwie raczkowała, wszyscy chcieli jak najwięcej na niej zarobić. Pojawiła się chmara nierzetelnych agencji i biur podróży, pod szyldem "eko-" oferujących wszystko, łącznie z jazdą dżipami na przełaj. Nic dziwnego, że termin "ekoturystyka" się zdewaluował. Częściowo właśnie z tego powodu, a częściowo dlatego, że zasady ekoturystyki mogą - i powinny - stosować się do całej turystyki, a nie tylko obszarów chronionych, pojawił się nowy termin: turystyka alternatywna.

Jest to turystyka oparta na motywach krajoznawczych, uprawiana w małych, często nieformalnych grupach, także indywidualna, turystyka trudna, wymagająca gruntownego przygotowania odporności psychicznej, wysiłku umysłowego i nierzadko fizycznego.

Do określenia alternatywnych form turystyki stosuje się często zamienne pojęcia: turystyka odpowiedzialna, dyskretna, zielona, właściwa, łagodna. Pojęcia te były wysuwane przez różne ośrodki naukowe i organizacje zajmujące się badaniami skutków rozwoju turystyki w różnych częściach świata. W środowisku naukowym ciągle jeszcze prowadzi się dyskusję oraz uzgadnia się ich definicje i wzajemne relacje znaczeniowe.

Za zasady rozwoju turystyki odpowiedzialnej np. sformułowane już we wczesnym okresie rozwoju turystyki masowej (lata 60. XX w.), uważa się:

Minimalizację wpływu na miejscową kulturę i odnoszenie się do niej ze szczególnym szacunkiem,

Minimalizację wpływu na środowisko,

Maksymalizację korzyści ekonomicznych dla miejscowych społeczności,

Maksymalizację satysfakcji turystów.

Za alternatywną turystykę można uważać każdą formę turystyki, która pozawala na osiągnięcie harmonii między potrzebami ochrony środowiska, lokalnych społeczności i turystów oraz zachowanie zasobów przyrodniczych i kulturowych dla przyszłych pokoleń. Współcześnie za takie formy uważa się także: wolontariat, podróże w celu obserwacji zwierząt, tramping, niekomercyjny trekking, agroturystykę i turystykę rodzinną.

W świetle faktów trzeba stwierdzić, iż turystyka alternatywna nie zastąpi turystyki masowej, gdyż jej wzory są zbyt silne i za głęboko zakorzenione w naszym społeczeństwie. Ale warto wysuwać i rozgłaszać postulaty na rzecz turystyki alternatywnej takie jak:

Przedstawienie rozsądnych i realnych kontrpropozycji w stosunku do tych form turystyki masowej, które są destrukcyjne i sprzyjają nierówności wymiany turystycznej, czyli wyzyskiwaniem ludności miejscowej;

Zagwarantowanie uczciwego udziału gospodarzy w zyskach turystyki;

Tworzenie wzajemnie wzbogacających kontaktów miedzy turystami a odwiedzaną ludnością, gwarantujących poczucie godności i prawa obu stronom;

Należyty szacunek dla religii, kultury i mentalności społeczności miejscowych

.

Organizacja Narodów Zjednoczonych pod wpływem nasilających się sygnałów o dysfunkcjach zajęła stanowisko w sprawie polityki gospodarczej XXI w. W czasie konferencji w Rio de Janeiro w 1992 roku zredagowano postulat, aby zasadę dalszego rozwoju gospodarczego w świecie był zrównoważony rozwój. Rozwój ten jest rozumiany jako proces zmian, w którym korzystanie z zasobów naturalnych, kierunki rozwoju urbanizacji i technizacji mogą dokonywać się w sposób zaspokajający potrzeby obecnych pokoleń bez uszczerbku dla przyszłych generacji. Rozwój ten, w przypadku turystyki, powinien być ukierunkowany na poprawę życia ludności miejscowości recepcyjnych, możliwie najlepiej zaspokajać potrzeby turystów oraz utrzymać jakość środowiska.

Przedstawiciele społeczności międzynarodowej rozpoczęli szereg inicjatyw zmierzających do promowania świadomej turystyki. Członkowie Światowej Organizacji Turystyki podjęli się sformułowania szeregu zasad, których przestrzeganie przez rządy, lokalną administrację, przedstawicieli przemysłu turystycznego oraz odwiedzających ma doprowadzić do tego, że podróże staną się wartością dla ich uczestników jak i mieszkańców najczęściej odwiedzanych regionów. Prace nad Global Code of Ethics for Tourism zaczęły się w 1997 roku podczas spotkania WTO (World Tourism Organisation, Światowa Organizacja Turystyki) w Istambule i trwały, kolejne dwa lata. Ostateczną wersję dokumentu przyjęto podczas spotkania w Satiago de Chile na przełomie września i października 1999 roku.


Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Pobierowo - domki letniskowe

Pobierowo - domki letniskowe


Autor: Katarzyna Makowicz


Domki letniskowe to jedna z częściej wybieranych opcji noclegowych w Pobierowie. Domki nad morzem to połączenie komfortu z mieszkaniem podczas wakacyjnego wyjazdu, noclegi w domkach to okazja do przebywania blisko natury.


Pobierowo jest coraz częściej wybieranym kurortem nadbałtyckim nie tylko przez wczasowiczów z kraju ale w dużej mierze również przez wczasowiczów zza zachodniej granicy. Nieco niższe ceny noclegów niż za zachodnią granicą oraz bardzo korzystne warunki jeśli chodzi o zabiegi rehabilitacyjne serwowane w ośrodkach wczasowych i hotelach SPA w Polsce, sprawiają, że zachodnie wybrzeże, w tym również Pobierowo, stanowi cel wakacyjnych wyjazdów dla m.in. Niemców czy Skandynawów. Ponadto zabiegi rehabilitacyjne w polskich hotelach SPA refunduje naszym zachodnim sąsiadom ich fundusz zdrowia.

Niemniej jednak nie tylko luksusowe hotele i centra SPA cieszą się wśród turystów dużym wzięciem w Pobierowie i jego okolicy. Również tańsze rozwiązania takie jak domki letniskowe czy prywatne pokoje do wynajęcia stanowią duży udział w ofercie noclegowej, która pozostaje w kręgu zainteresowania zwłaszcza w okresie wakacyjnym.

Jednym z częściej wybieranych sposobów na noclegi nad morzem również w słynnym kurorcie Pobierowo są właśnie domki letniskowe. Usytuowane są najczęściej w grupach i tworzą ogrodzone kompleksy, posiadają miejsce parkingowe oraz ogródki, miejsca na grilla i place zabaw.

Wiele osób po prostu nie wyobraża sobie wczasów nad morzem w hotelu czy nawet ośrodku wczasowym. Chcą być blisko natury, z łatwym dostępem do ogródka czy tarasu i nie chcą być ograniczani murami wielkich luksusowych gmachów, nie chcą widzieć codziennie pracowników recepcji, portierów, sprzątaczek itp.

Dla takich osób idealne rozwiązanie to właśnie wspomniane domki letniskowe nad morzem. Domki, budowane zazwyczaj z drewna, ale nie tylko, mają to do siebie, że zapewniają solidny i komfortowy standard natomiast nie mają tych wad, jakie posiadają duże domy wczasowy czy hotele.

Z drugiej strony domki letniskowe to znacznie wyższy poziom wypoczynku niż namiot na polu namiotowym czy nocowanie w przyczepie kempingowej. Domki letniskowe to jednym zdaniem optymalny wybór dla osób pragnących spędzić udane wczasy nad morzem w komfortowych warunkach i jednocześnie blisko natury.

Najlepsze domki letniskowe w Pobierowie znajdują się na kampingu Nowy Walter, który mieści się przy ul. Zachodniej 8. Stosunek jakości do ceny również sprawia, iż konkurencja nawet w odległym o kilka kilometrów Trzęsaczu, Niechorzu czy Rewalu pozostaje w tyle.


Pobierowo Noclegi

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Bułgaria - pomysł na wakacje

Bułgaria - pomysł na wakacje


Autor: Anna Rzetecka


Jest wiele miejsc na świecie, które są idealnym pomysłem na wakacje. Wszystko zależy od upodobań i oczekiwań wczasowiczów. Interesującym krajem jaki chcemy dziś zaprezentować jest Bułgaria.


Jest to kraj położony na Półwyspie Bałkańskim a od wschodu graniczący z Morzem Czarnym. Bułgaria oferuje malownicze krajobrazy, otwarte plaże, łagodne i bezpieczne morze oraz czyste górskie powietrze. Idealnym okresem do wypoczynku w tym kraju jest okres od początku maja do przełomu września i października, wtedy to panują tu doskonałe warunki do wypoczynku i turystyki.

Wakacje w Bułgarii wybiera coraz większa rzesza turystów, głównie z powodu niskich cen, które w sklepach oraz restauracjach są bardzo przystępne.

Tradycyjna kuchnia bułgarska jest ostra, z dużą ilością papryki, pieprzu, czosnku oraz ziół. Typowe dania jakie należy spróbować będąc w Bułgarii to : skara (mieszanka mięs z rusztu), piperka biurek (pieczona papryka z serowym farszem), gjuwecz (potrawka z mięsa duszonego z bakłażanami i ziemniakami). Obowiązkowym elementem są także pyszne wina. Ciepły klimat Bułgarii pozwala na uprawę owców, warzyw i ziół, które uprawiane tradycyjnymi metodami należą do najbardziej ekologicznych, naturalnych produktów.

Każdy region w Bułgarii posiada targi oraz stragany, gdzie świeże produkty sprzedawane są w bardzo niskich cenach.

W podróż do Bułgarii można wybrać się zarówno samochodem jak i samolotem. Wybierając samochód należy pamiętać o wykupieniu winiety, która potrzeba jest do poruszania się po bułgarskich drogach.

Popularne miejscowość, które stanowią cel turystów to: Złote Piaski,Słoneczny Brzeg, Rawda, Obzor, Kranevo, Sozopol.


Bułgaria wakacje

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.