e-Turystyka

środa, 9 marca 2016

Sycylia - tętniące życiem piękno

Autor: Lidia Sproch

Sycylia, największa z włoskich wysp, to raj dla turystów. Sycylia to wyspa słońca, przepysznej, włoskiej kuchni, gajów oliwnych i antycznych miast. Zachęca swoją różnorodnością i barwnością historii i kultury.

Średnia liczba słonecznych dni w roku sięga 300. Latem średnia temp. sięga tutaj 21 stopni C. Turkusowa i bardzo czysta woda zachęca amatorów kąpieli wodnych.

Sycylia to wyspa niezwykła. Ma smak pistacjowej granity, marsylskiego wina i pomarańczy. Olśniewa jak złote mozaiki w Montreale i czerwone, arabskie kopuły w San Giovanni degli Ereniti w Palermo. Jest gwałtowna jak erupcja aktywnego wulkanu- wyspy Stromboli, pełna kontrastów jak widok z nasłonecznionego teatru antycznego w Taorminie na ośnieżoną Etnę. Bywa czarno-biała niczym kamienice w Katanii, fascynująca jak malowidła skalne w grocie na wyspie Levanzo z przed 8tys. lat p.n.e., szalona jak tańczące diabły w Prizzi w Niedzielę Wielkanocną. Sycylia to czyste, tętniące życiem piękno, które na zawsze zapada w pamięć i wzrasta w sercach odwiedzających ją turystów.

Sycylijczycy są bardzo życzliwi, chętnie pomogą, wskażą drogę.

Prócz zachwytu architekturą, pełnej wpływów bizantyjskich, arabskich i normandzkich: prócz zachwytu śródziemnomorskim klimatem i naturą Archipelagu Liparyjskiego z wulkanami, kamieniołomami i salinami na czele, jest jeszcze jedna rzecz na Sycylii, która sprawia, że miejsce to wspomina się za szczególnym namaszczeniem. To słynna, sycylijska kuchnia, będąca jedną z najbardziej różnorodnych i najsmaczniejszych na świecie. Włosi do przyrządzania swoich mistrzowskich dań prócz pierwszej jakości produktów wkładają własne serce. W kuchni dominują owoce morza, bakłażany, oberżyny, sardynki, anchois, tuńczyk, cytryny, figi, naturalna oliwa, najlepsze wina... W sezonie lekkim mamy gwarancję, że wszystkie dania są wyczarowane ze świeżych, skąpanych w słońcu bądź wyciągniętych wprost z morza produktów. Warto spróbować pysznych lodów Cassate. To lody z sera ricotta, kandyzowanych owoców, pistacji, cukru i czekolady na cieście biszkoptowym.

Sycylia jest największą wyspą na Morzu Śródziemnym (25.708km/2) z piaszczystymi, żwirowymi i skalistymi plażami. Przed wiekami na wyspę zjeżdżali na śródziemnomorskie wakacje Cyceron i cesarz Hadrian. Dziś gwarne kurorty i modne kąpieliska przyciągają turystów z całego świata. Najchętniej odwiedzane przez turystów jest wschodnie wybrzeże wyspy. Tu właśnie leżą Taormina, wspaniale zachowane miasteczko, modne kąpielisko z przepięknymi plażami, Katania - drugie co do wielkości miasto na Sycylii nazywane Mediolanem Południa oraz Syrakuzy i Agrigento leżące na południu wyspy - miasta starożytnego świat. Nad wschodnim wybrzeżem dominuje również Etna, wciąż aktywny i największy wulkan w Europie, który mierzy 3323m n.p.m

Najlepszą porą roku na podróże do Sycylii jest wiosna. Wówczas rozkwita roślinność.

https://www.luna90-podrozemarzen.blogspot.com

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Malediwy – raj koralu

Autor: k.jarmusz

Marco Polo nazwał je kwiatem Indii. Ibn Batuta, średniowieczny podróżnik arabski, ogłosił je jednym z cudów świata. A wszystko dzięki koralowi.

Położone na Oceanie Indyjskim na południowy zachód od Półwyspu Indyjskiego Malediwy, składają się z kilkudziesięciu koralowych atoli, w tym niemal 2000 wysp i wysepek. Zamieszkałych jest tylko około 200. Każdy z atoli otoczony jest przez rafę koralową, która chroni wyspy, znajdujące się często bardzo nisko, bo zaledwie dwa metry nad poziom wody, przed zatopieniem. Rafa koralowa, oprócz funkcji ochronnych, jest także domem dla tysięcy gatunków tropikalnych ryb, koralowców o fantasmagorycznych kształtach oraz innej morskiej fauny. Większość wysp jest otwarta na płytką lagunę zwaną po malediwsku villu. Dzięki temu, że niewielkie wyspy uformowały się ze skały koralowej, plaże pokryte są białym miękkim piaskiem. To też bogactwo tropikalnych roślin, wśród których przeważają palmy kokosowe i drzewa chlebowe. Przez wiele lat arabscy kupcy zatrzymywali się na wyspach podczas drogi na Daleki Wschód i to oni nazywali Malediwy Wyspami Pieniędzy. Wszystko dzięki wyrzucanym na wybrzeże muszlom porcelanek – niegdyś środka płatniczego.

Mity i legendy

Niektórzy archeolodzy, a wśród nich kontrowersyjny Thor Heyerdahl uznają, że pochodzenie Malediwów datuje się na 2000 lat p.n.e. Uważa się, że były niejako punktem spotkań handlowych dla kupców pochodzących z Egiptu, Mezopotamii i Doliny Indusu. Wierzono, że wyspy zamieszkiwał mityczny lud czczący słońce zwany Redinem. Inne, bardziej oficjalne źródła podają, że pierwszymi osadnikami na wyspach byli Drawidowie – grupa ludów zamieszkująca południowe Indie i północną Sri Lankę. Jednym z pierwszych archeologów, który prowadził wykopaliska na Malediwach w latach dwudziestych XX wieku, był Harry Charles Purvis Bell, brytyjski zarządca z ówczesnego Cejlonu. Do jego najważniejszych odkryć zalicza się ruiny struktur zakończonych kopułą (hawittas), obecnych głównie w południowych atolach, niezwykle podobne do buddyjskich stup. Jeżeli chcemy je zobaczyć na własne oczy najlepiej odwiedzić wyspę Kudahuvadhoo. Dzisiaj Malediwy to kraj muzułmański, a islam został tu wprowadzony oficjalnie w 1153 roku przez Abu Al Barakata, który według legend odstraszył dżina morskiego Rannamaari, czytając mu wersy z Koranu. Prawie 100 procent populacji to sunnici, a językiem oficjalnym jest divehi – język indoaryjski, którym posługuje się około 340 000 mieszkańców tego państwa.

Burzliwa historia

W początkach XVI wieku, przeprowadzili tu inwazję Portugalczycy, którym po przejęciu Goa w zachodnich Indiach, wzrósł apetyt na cenne szlaki handlowe na Oceanie Indyjskim. Po 15 latach władzę odzyskał sułtanat i dynastia Utheemu. Malediwy znajdowały się kolejno pod niepisanym protektoratem Holendrów, a potem Brytyjczyków, szczególnie po przejęciu przez Wielką Brytanię Sri Lanki. W 1887 został podpisany oficjalny układ o protektoracie, a Brytyjczycy nie wtrącali się oficjalnie w rządzenie krajem. Utrzymywali jednak swoją bazę wojskową na wyspie Gan. Malediwy uzyskały niepodległość 26 lipca 1965 roku i stały się członkiem ONZ. Po 30 latach dyktatury Gayooma i krwawego zdławienia protestów społecznych, czyli tzw. Czarnego Piątku w 2004, w 2008 roku przeprowadzono pierwsze wolne wybory. Zwyciężył w nich Mohamed Nasheed, odpowiedzialny za reformy proekologiczne i demokratyczne.

Obecny raj dla turystów

Dzisiaj wyspy czerpią największe zyski z luksusowej turystyki. Odwiedzają je też polscy turyści, którzy, najchętniej wybierają atole Ari, Lhaviyani czy Rasdu, z dobrze wyposażonymi bazami nurkowymi oraz północny atol Male. Temperatury powietrza w każdym miesiącu osiągają niemal 30 stopni C, jednak Malediwy są najczęściej odwiedzane pod koniec roku oraz w kwietniu i listopadzie – wtedy woda jest najbardziej przejrzysta, dzięki czemu najlepsza dla płetwonurków. Tydzień w tym ziemskim raju nie jest tani, ale czy nie warto zobaczyć tego cudu świata?

Uroki Male

Najbardziej ożywione dyskusje podsłuchamy w Male, będącym zarazem najmniejszą stolicą świata. To historyczna siedziba dynastii, które rządziły Malediwami od XII wieku. To także wyspa szalonych skuterów, których kierowcy nie przestrzegają żadnych zasad ruchu drogowego. Male jest tłoczne, bardzo gęsto zaludnione, pełne ruchliwych targów i barów, w których nie spróbujemy alkoholu, a także restauracji z lokalną kuchnią. Warto spróbować pieczonych masroshi z mąki kokosowej, nadziewanych wędzonym tuńczykiem. Tradycyjne spotkanie na kawę nazywa się lavazza i kończy je zazwyczaj wspólne żucie orzeszków areka. Kiedy jednak zmęczy nas ciasne i ruchliwe Male, ze swoją mieszaniną krętych uliczek, warto wypożyczyć dhoni, tradycyjną łódź żeglarską i udać się na wycieczkę na wyspę Villingili, znaną z najlepszych miejsc do nurkowania. Nie można też nie odwiedzić chociaż jednej z niezamieszkanych wysp. Część tzw. wysp piknikowych ma wyznaczone miejsca na zrobienie grilla i kusi możliwością spędzenia nocy pod gwiazdami. Jeżeli chcemy, możemy skorzystać z państwowych promów, jednak rozkład ich kursów to niemalże wiedza tajemna. Pewniejsza będzie dwudniowa przejażdżka małym prywatnym statkiem wycieczkowym, która kosztuje ok 120zł.

Travelplanet.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

niedziela, 6 marca 2016

Skandynawia

Autor: sylwana

W Norwegii, Szwecji i Finlandii znajduje się mnóstwo wartych obejrzenia atrakcji. Można wielokrotnie odwiedzać te kraje i ciągle nie zobaczyć wszystkiego, co istotne. Dlatego, aby wprowadzić Was w malowniczą Skandynawię, poniżej przedstawiam jej mały zarys.

Ogromne lasy, fiordy, jeziora i jasne noce czynią Skandynawię niepowtarzalnym celem podróży. Przyrody w tak nienaruszonym stanie nie można spotkać nigdzie indziej w Europie. Norwegia, Szwecja i Finlandia słyną zarówno z przytulnych letnich domów w spokojnej okolicy, jak i z różnorodności skandynawskiej kultury i sztuki.

Północ Europy jest dla osób, które szukają wrażeń np. wędrówki z dala od cywilizacji, spływy kajakowe czy jazda psim zaprzęgiem, zwiedzanie okolic, w której żyją jeszcze niedźwiedzie i łosie, gdzie można zobaczyć renifera lub bobra.

Także dla tych, których przyciąga tutaj wizja spokojnego wypoczynku w chatce nad jeziorem lub na słonecznym wybrzeżu.

Fiordy, bezkresne lasy i jeziora występują w wielu rejonach Skandynawii. Żyją tu łosie i renifery, niedźwiedzie i orły bieliki. Jednocześnie kwitnie gospodarka: Norwegia dzięki ropie naftowej jest najbogatszym krajem Europy, Finlandia jest miejscem rozwijającej się technologii, natomiast w szwedzkim Oresund tworzy się jeden z najsilniejszych ekonomicznie regionów nadbałtyckich.

Na północy, zależnie od pory roku, oglądać możemy dwa wspaniałe zjawiska na niebie: w lecie zobaczymy słońce o północy, a w nocy widzimy zorzę polarną.

Najlepszą porą do podróży po wszystkich trzech krajach skandynawskich są letnie miesiące, takie jak czerwiec, lipiec i sierpień wtedy dni są najcieplejsze, bo na dalekiej północy słońce nie zachodzi w ogóle albo na krótko. Dla miłośników aktywnego wypoczynku polecam wrzesień, ponieważ szlaki są wtedy puste, a komary przestają dokuczać, lecz noce mogą być już bardzo zimne. Wycieczkę statkiem najlepiej zaplanować na okres od kwietnia do czerwca, kiedy powietrze jest czyste i pogoda słoneczna. Natomiast dla sportów zimowych najlepszy jest marzec i kwiecień, ponieważ dni stają się dłuższe.

sylwana http://www.turystykapodroze.blogspot.com

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Norwegia

Autor: sylwana

Norwegia czerpie głównie korzyści z wycieczek statkiem opływającym największą atrakcję regionu, czyli fiordy. Rybołówstwo też odgrywa ważną rolę i ma długie tradycje, a pod względem rocznych połowów kraj ten stoi na pierwszym miejscu w Europie.

Stolicą Norwegii jest Oslo, które liczy 605 050 mieszkańców. Oslo leży bezpiecznie schowane u końca Oslofjorden. Górzysta okolica, bogactwo lasów, morze na wyciągnięcie dłoni, wszystko to sprawia, że Oslo należy do najpiękniejszych stolic europejskich.

To najstarsza ze stolic Skandynawii, słynie ze swego bajkowego położenia pośród jezior i lasów, piaszczystych plaż i morza. Atrakcjami o światowej sławie są park Vigelanda oraz Muzeum Statków Wikingów.

Atrakcje, które warto zobaczyć w mieście Oslo to:

- w marcu odbywa się słynny festiwal narciarski na Holmekollen z zawodami pucharu świata w biegach, kombinacji norweskiej i skokach narciarskich;

- w czerwcu są regaty żeglarskie na Oslofjord, letni koncert muzyki klasycznej, balet i muzyka ludowa przy skoczni narciarskiej na Holmenkollen;

- w sierpniu można załapać się na festiwal jazzowy, na którym występują międzynarodowe sławy jazzu;

- w październiku zobaczymy Ultima – to największy w Norwegii festiwal muzyki współczesnej;

- w grudniu, a dokładnie 10 XII, wręczana jest Pokojowa Nagroda Nobla.

Powierzchnia Norwegii to 386 958 km2, lasy zajmują 25%, a pola uprawne to 3,5%, natomiast najwyższym szczytem jest Galdhopiggen 2469 m n.p.m.

Najbardziej wyjątkowym krajem Skandynawii, poprzez niezwykły krajobraz, jest Norwegia. Jest tu duża liczba zwolenników aktywnego wypoczynku i miłośników karawaningu, a ci, którzy szukają słońca, też będą usatysfakcjonowani, ponieważ na południu ulokowane są liczne kąpieliska.

W Norwegii obowiązuje czas środkowoeuropejski, tak jak w Polsce.

Dzięki pewności śniegu i niskim temperaturom od grudnia do końca kwietnia oraz znakomitym terenom, Norwegia stała się kolebką nowoczesnych sportów zimowych. Dobrze wyposażone są ośrodki narciarskie w tym kraju.

Długie, piaszczyste plaże, zaciszne, ustronne zatoki i tysiące małych wysepek oraz wyszlifowanych przez lodowiec skał zwabiają latem plażowiczów, głównie na wybrzeże południowe, woda ma tu przynajmniej 18oC, lecz w zacisznych zatoczkach przy dłuższych okresach słonecznych może osiągnąć nawet 20oC.

W sezonie wycieczkowym można wybrać się na wyprawę na lodowiec z przewodnikiem. Amatorzy wspinaczki znajdą tu mnóstwo okazji do wypróbowania każdego stopnia trudności. Norwegia nadaje się do górskich wycieczek, gęsta sieć szlaków zwykle oznaczonych czerwoną literą "T".

Norwegia przeżywa boom rowerowy, choć niewiele jest tu wyznaczonych ścieżek rowerowych. Większość tuneli, które mogłyby zaoszczędzić jazdy po górach, jest zamkniętych dla rowerzystów.

Skromny posiłek w Norwegii to koszt od 10€, obiad z 3 dań od 30€, pokój 2-osobowy w hotelu od 60€, a dla miłośników piwa cena od 5€.

Ciekawostki

- ok. 872 r. Harald Pięknowłosy jednoczy kraj

- VIII-XI w. Wikingowie sieją panikę

- X-XI w. Intensywna chrystianizacja ludności

- ok. 1250 r. pod panowaniem Hakona Hakonssona Norwegia osiąga szczyt swojej potęgi

- 1397 r. Unia kalmarska jednoczy Norwegię, Danię i Szwecję

- 1387-1814 Norwegia zostaje włączona do Danii

- 1536 r. Reformacja

- 1814 r. 17 maja Norwegia przyjmuje liberalną konstytucję

- 1814-1905 Unia personalna ze Szwecją

- 1854 r. Kolej żelazna łączy Oslo i Eidsvoll

- 1914-1918 podczas I wojny światowej Norwegia pozostaje neutralna

- 1940 r. Norwegia okupowana jest przez wojska niemieckie

- od 1946 r. szybka odbudowa i rozwój gospodarczy

- 1969 r. odkrycie legendarnego pola naftowego Ekofisk

- 1972-1994 Norwegia odrzuca wstąpienie do EWG i EU

sylwana http://www.turystykapodroze.blogspot.com

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Paryż - Francja

Autor: Lidia Sproch

Stolica Francji to jedno z najbardziej rozpoznawanych miast świata. Wieża Eiffel'a, szklana piramida przed Luwrem, Pola Elizejskie – oto symbole Paryża, których nie sposób pomylić z żadnym innym miejscem na świecie.

Paryż jak magnes przyciąga turystów z całego świata. Każdy znajdzie tu coś dla siebie. W zachwyt mogą wpaść miłośnicy sztuki. W samym Luwrze można by spędzić cały tydzień. Zbiory muzeum, liczące kilkadziesiąt tysięcy eksponatów od starożytności po czasy współczesne, robią ogromne wrażenie, a całe muzeum wręcz przytłacza swoją świetnością i bogactwem zasobów. Na drugim brzegu rzeki Sekwany pasjonatów sztuki kusi Muzeum Orsay, ze swoją znakomitą kolekcją obrazów impresjonistów. Już samo muzeum jest wspaniałym dziełem sztuki ze szklanym dachem i elektryczną fasadą. Ale oba te muzea to tylko dwa całkowicie obowiązkowe punkty na mapie zwiedzania Paryża.

Paryż to również stolica mody. Mieszkają tu i pracują słynni projektanci. Dla zwykłego człowieka, któremu trudno dostać się na pokaz mody, pozostają rozsiane po najlepszych dzielnicach Paryża ekskluzywne butiki, oferujące kolekcje ubrań wzorowane na najnowszych trendach w modzie. Szyk i elegancję widać tu zresztą na każdym kroku, a Paryżanie znani są na świecie z doskonałego stylu. Paryż to również miasto niesłychanie zróżnicowane etnicznie i kulturowo.

Wieża Eiffla

Pomysłodawcą ażurowej konstrukcji był współpracownik Eiffla, Maurice Koechlin. Chodziło o to, by smukła wieża stawiała jak najmniejszy opór podmuchom wiatru, jest wysoka na 300m, waży 7 tys. ton. Na jej szczyt można się dostać windą lub pieszo po pokonaniu 1652 schodów. Rozległa panorama, z której przy dobrej pogodzie rozciąga się widok daleki na 67km, warta jest każdego wysiłku. Nic zatem dziwnego, że Wieżę Eiffla co roku odwiedza kilkanaście milionów turystów.

Katedra Notre Dame

Katedra Notre Dame jest prawdopodobnie najbardziej popularną budowlą stylu francuskiego gotyku. Katedrę wzniesiono na wyspie na Sekwanie. Katedra ma 130 metrów dł. 48 metrów szer. , a wys. sklepienia w głównej nawie przekracza 35metrów. Ważnym elementem Notre Dame są witraże i rozety, zwłaszcza olbrzymia rozeta północna mieniąca się tysiącem barw, co ukazuje niezapomnianą grę świateł. Ogrom wnętrza tonuje nieco panujący zazwyczaj półmrok, ale warto pamiętać, że katedra może pomieścić ok. 9 tys. wiernych.

Place de I'Etoile i Łuk Triumfalny

Na środku zamykającego trakt Pól Elizejskich placu de I'Etoile, stoi jedna z największych i najbardziej znanych budowli Paryża – Łuk Triumfalny. Konstrukcja pokryta jest bogatą dekoracją rzeźbiarską. Budowla ma 49 m wys., 45 m szer., i 16 m głębokości.

Żyjąc tu od pokoleń emigranci z jednej strony wtopili się w społeczeństwo, z drugiej nadal kultywują pewne charakterystyczne dla siebie zwyczaje, przede wszystkim żywieniowe. W każdej dzielnicy Paryża można zatem do woli przebierać w restauracjach, knajpkach i barach oferujących znakomite jedzenie. Wspaniale rozwinięta sieć komunikacyjna sprawia, że wszędzie łatwo się dostać. Przepiękne parki w środku miasta, np. Ogród Luksemburski, lasek Buloński po zachodniej stronie miasta lub Bois de Wincennes po stronie wschodniej, to doskonałe miejsca na relaks. Wreszcie, stolica Francji to istny raj dla wielbicieli kawy. Pewnie kilka lat zajęłoby odwiedzenie tych wszystkich urokliwych kawiarenek.

https://www.luna90-podrozemarzen.blogspot.com

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.