e-Turystyka

niedziela, 29 maja 2016

Dwie strony Europy

Autor: Barbara Mystkowska

Od kilku już lat, obserwując moich znajomych, zauważyłam, iż wśród kierunków turystycznych, jakie wybierają na swój wakacyjny wypoczynek, przeważają dwa kraje - Bułgaria i Hiszpania.

Postanowiłam zatem sprawdzić, co te dwa, położone na przeciwległych krańcach Europy państwa, oferują turystom i z czego wynika ich popularność wśród nie tylko najbliższych mi osób. No cóż, niektórzy mogą stwierdzić, iż zamożniejsze osoby wyjeżdżają do Hiszpanii, a te z nieco mniej zasobnym portfelem do Bułgarii. Jednak nie tylko kwestie finansowe mają tu największe znaczenie.

Wakacje w Bułgarii to coś zupełnie innego niż wczasy w Hiszpanii, jednak oba miejsca posiadają swój wyjątkowy i specyficzny klimat. I choć Bułgaria wcale nie należy do grona najpopularniejszych państw, to wycieczka do tego kraju wcale nie musi okazać się nudna i monotonna.

Wystarczy wspomnieć stolicę Bułgarii – Sofię, gdzie odnaleźć można wiele ciekawych miejsc i zakątków. Założone przez Rzymian miasto, posiada w swych granicach również sporo zabytków. Warto zwiedzić więc te najciekawsze. Do takiego grona należy niewątpliwie wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO - Cerkiew Bojańska. Ta prawosławna budowla powstała jeszcze w czasach średniowiecznych, szczyci się bardzo dobrze zachowanymi freskami. Poza tym wnętrza kryją portrety cara Konstantyna Tichego oraz carycy Ireny. W mieście znajdziemy też dwa meczety: Bania Baszi Dżamija i Bujuk Dżamija. Pierwszy z nich funkcjonuje do dziś, zaś drugi został przekształcony w muzeum.

Bułgarskie góry przyciągają swą dzikością i brakiem turystów na szlakach, choć w ostatnim czasie zaczyna się to powoli zmieniać. Wybrzeże natomiast kusi wspaniałą pogodą, rewelacyjnymi plażami. Swym klimatem przypomina nieco śródziemnomorskie kurorty pełne turystów z całej Europy.

Hiszpania z kolei zachwyca nastrojem i barwami. Kolorowa, wiecznie żywa i roztańczona, urzeknie z pewnością miłośników dobrej zabawy. Liczne place i uliczki pełne są świętujących wciąż Hiszpanów. Popularne fiesty organizowane są kilka razy do roku. W okresie wakacyjnym fiesta La Paloma odbywa się piętnastego sierpnia.

Madryt, hiszpańska stolica, zachwyca swą regionalną kuchnią, która znacząco różni się od kuchni z innych regionów Hiszpanii. Tu bowiem tradycyjne dania łączy się z najróżniejszymi smakami pochodzącymi z całego świata. Sławą pochwalić może się besugo al horno, czyli ryba w cytrynie. Wśród ulubionych lokalnych potraw znajduje się także Cocido madrileno – gulasz z jarzynami w solance, czy też flaczki zwane tu Callo. Do najpopularniejszych miejsc rozrywki, należą Argüelles i Moncloa. Także w okolicach stadionu Bernabéu znajdziemy przytulne knajpki, puby i dyskoteki. Najsłynniejszym klubem w mieście jest Pacha (swoje odpowiedniki posiada nawet na Ibizie, Kanarach i w Londynie). Fanom nieco spokojniejszych brzmień, Madryt proponuje z kolei koncerty Chopinowskie rozgrywane w Audytorium Nacional de Musica.

http://www.apartament-bulgaria.com.pl/

http://www.apartamenty-hiszpania.net/

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Irlandia - kraj stu tysięcy powitań

Autor: Lidia Sproch

Irlandia to pociągający miks ukrytych jezior i wąskich zatok, starych miast, prehistorycznych grobowców, okrągłych baszt, zrujnowanych zamków, świętych źródeł i natchnionych wodospadów. To w sumie mały kraj, ale tak, jak dojrzałe wino, należy go sączyć powoli.

Kilkenny
Miasto promuje się jako „średniowieczna stolica Irlandii”. Nad miastem górują średniowieczny zamek i katedra św. Kanizjusza, które warto zobaczyć. Miasto położone jest nad rzeką Nore, której brzegi spina wdzięczny kamienny most. Starówka pełna jest kamiennych domów i wąskich, brukowanych uliczek.

Cashel
Cashel to starożytne miasto na równinie Tipperary, słynące z najstarszych zabytków Irlandii. Najciekawiej prezentują się romantycznie wyglądające zabudowania na 60-metrowej skale piaskowca, tzw. Rock of Cashel.

Kamienny krąg w Dromberg
Coś dla wielbicieli kamiennych kręgów. Krąg w Dromberg jest jednym z najbardziej kompletnych pozostałości po mieszkańcach z epoki żelaza. W Dromberg jest jedynie kilkanaście niewysokich kamieni. Za to krąg jest efektownie położony, niedaleko brzegu morskiego, i z pewnością może pobudzać wyobraźnię entuzjastów takich budowli.

Galway
Miasto słynne jest ze swoich mocnych tradycji celtyckich: muzyki, pieśni i tańca. Galway jest swego rodzaju bramą do otaczającej go Gaeltacht – jednej z zagubionych krain, w których wciąż używa się języka irlandzkiego, a także do magicznych wysp Aran.

Derry
Derry jest niesamowicie przyjazne. Pełne pubów i ich bywalców bratających się ze wszystkimi. Poza tym w Derry jest sporo naprawdę ciekawych zabytków. To połączenie daje w efekcie jedno z najciekawszych miast Irlandii.

Grobla Olbrzyma (Giant's Causeway) leży w hrabstwie Antrim w Irlandii Północnej, To zadziwiający twór przyrody. Wygląda tak, jakby w brzeg morski wbito olbrzymie sześciokątne kamienne pale. Jest ich ponad 40 tysięcy. W rzeczywistości tę formację skał utworzyła bazaltowa lawa. Warto docenić wyjątkową atrakcyjność tego miejsca.

Wyspy Aran (Arany, Aran Islands)
Zwiedzając Arany, warto zobaczyć Black Fort (kamienny fort na skraju klifu), czternastowieczny zamek O'Brien'a (O'Brien's Castle), prawdopodobnie najmniejszy na świecie kościół - Tempull Bheanáin.

Niemal wszędzie też znaleźć można różnorodne zabytki – od słynnych na całym świecie obiektów neolitycznych na Nizinie Środkowoirlandzkiej, po imponujące zamki normandzkie na północy i palladiańskie rezydencje na południowym wschodzie. To wszystko razem nadaje Irlandii unikalne piękno.

Irlandia to jeden z najbardziej gościnnych krajów w Europie. Serdeczni, przyjaźni, życzliwi i zawsze spieszący z pomocą rodowici mieszkańcy pozwalają obcokrajowcom czuć się jak u siebie w domu, dlatego też Irlandię nazywa się krajem „stu tysięcy powitań”. Życie lokalnych społeczności Irlandczyków zawsze obracało się wokół muzyki, a irlandzkie tradycje muzyczne należą dziś do najbogatszych w zachodnim świecie.

https://www.luna90-podrozemarzen.blogspot.com

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Piękne polskie miejsce - Pieniny

Autor: Marcin Górski

Spływy Dunajcem, górskie wspinaczki, ciekawe legendy - to krótki opis wczasów w Pieninach. Na zawsze pozostaną w pamięci podróżnych Trzy Korony - najwyższy szczyt Pienin, panorama Sokolicy, a także widok flisaków w strojach ludowych.

Warto odwiedzić Pieniny o każdej porze roku, z powodu przepięknych kolorów drzew, wody i skwerów. Pieniny są bardzo atrakcyjne dla turystów. Warto odwiedzić Szczawnicę, Krościenko, Niedzicę, gdzie można zwiedzić XVIII wieczne komnaty, a także główną atrakcję - pojawiającą się białą damę. Najwięcej jest tu zamków, miedzy innymi ruiny zamku w Czorsztynie, a także zamek świętej Kingi na Górze Zamkowej. Szczególnie poleca się tutaj wczasy osobom, które uwielbiają górskie wędrówki, gdyż Pieniny oferują sporo szlaków. Niezapomnianym przeżyciem jest wyjście na wąwóz Homole z kolorowymi wapiennymi skałami, które sięgają do 120 metrów. W Krościenku znajduje się Park linowy. Pieniński Park Narodowy to doskonałe miejsce wypoczynkowe dla całej rodziny. Na halach pienińskich można zobaczyć stada owiec, a także posłuchać interesujących historii na temat tego regionu.

Pieniny

Spływ Dunajcem

Wiosną i latem turystom oferuje się spływ na tratwach przełomem Dunajca. Początek spływów zaczyna się w Sromowcach Kątach, a kończy po prawie 20 kilometrach w Szczawnicy. Mieszkańcy Pienin mają bardzo duże przywiązanie do tradycji i wierzeń ludowych. Przede wszystkim oryginalnym symbolem są hafty.

Zamek w Nidzicy

Został wybudowany w XIII wieku, a później wielokrotnie był przebudowany. Obecnie jest to restauracja, muzeum i hotel. Można w nim obejrzeć komnaty Salomonów. Wczasy w Polsce, zarówno w górach, jak i nad morzem, stają się coraz to bardziej popularne.

Więcej na - www.rezerwujmy.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Islandia - moc atrakcji turystycznych

Autor: Lidia Sproch

Islandia jest krajem niezwykle bogatym turystycznie. Ma wiele do zaoferowania, urzeka turystów swoim naturalnym pięknem. Narodowym językiem na wyspie jest islandzki, jednakże wszyscy mieszkańcy mówią po angielsku i w tym języku można się wszędzie bez problemów porozumieć.

Co warto zobaczyć:
Gejzery - to z pewnością jedna z pierwszych rzeczy, która kojarzy się wszystkim z Islandią. Chociaż największy z nich - Geisir - jest już od lat nieaktywny, to znajdujący się tuż obok Strokkur jest wciąż wielką atrakcją, wyrzucając co niecałe 10 minut kilkunastometrowy słup gorącej wody.

Thingvellir - miejsce obrad średniowiecznego islandzkiego parlamentu, położone dokładnie na styku 2 płyt kontynentalnych, a w dodatku nad największym jeziorem wyspy. Wyjątkową atrakcją tego obszaru jest możliwość nurkowania w skalnej szczelinie Silfra, której krystalicznie czysta woda o temperaturze 2 stopni C zapewnia idealną widoczność.

Wodospady - Islandia jest krajem, w którym odnajdziemy także wiele pięknych wodospadów, z których każdy może zachwycić czymś niezwykłym i wyjątkowym. Zwiedzając wyspę, naprawdę warto zobaczyć Dettifoss (najpotężniejszy wodospad Europy), wielopoziomowy Gullfoss, rozległy Godafoss czy chociażby Seljalandfoss, pozwalający przejść wzdłuż skał poza lustro spadającej z wysokości ponad 60 metrów wody.

Landmannalaugar - wielkie pole geotermalne otoczone wielobarwnymi górami, niewątpliwie jedno z najbardziej niezwykłych miejsc Islandii. Odwiedzając Landmannalaugar, można nie tylko cieszyć się pieszymi wędrówkami wśród skał i podziwiać fantastyczne widoki, ale również zrelaksować się w naturalnych gorących źródłach,

Þorsmork - „Lasy Thora" to piękna, wyjątkowo zielona jak na Islandię dolina wciśnięta pomiędzy trzy lodowce - Eyjafjallajökull, Myrdalsjökull i Tindfjallajökull. Jeden z ulubionych zakątków Islandczyków i idealne miejsce zarówno na 2-godzinny spacer, jak i na kilkudniowe wędrówki.

Vik - pokryte czarnym piaskiem wybrzeże, niezwykłe formy skalne wyrastające z oceanu i góry otaczające całą okolicę powodują, że z pewnością warto zatrzymać się tu na chwilę, podróżując przez południe Islandii.

Jokulsarlon - laguna wypełniona górami lodowymi, odłamującymi się od Vatnajökull - największego lodowca Europy. Miejsce, które pozwala poczuć się przez chwilę jak na Biegunie, tym bardziej niezwykłe, że uformowało się ono dopiero na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat (wcześniej zalegał tu sam lodowiec).

Snaefellsnes - wyjątkowo malowniczy półwysep położony w zachodniej Islandii, pozwalający podziwiać zarówno majestatyczny wulkan pokryty czapą lodowca znajdujący się w jego centralnej części, jak i wyjątkowo ciekawie wyrzeźbione przez naturę formy skalne wzdłuż wybrzeży oceanu.

Błękitna Laguna - geotermalne SPA, pozwalające na kąpiel w słonej, naturalnie gorącej wodzie o temperaturze dochodzącej do 40 stopni C, jedno z najpopularniejszych miejsc wśród zwiedzających Islandię.

https://www.luna90-podrozemarzen.blogspot.com

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Grenlandia - kraina lodu

Autor: Lidia Sproch

Grenlandia - 85 proc. powierzchni tej największej na świece wyspy pokrywa lód. Z okien samolotu wygląda ona jak wielka, biała plama. Nazwa: Grenlandia, czyli w tłumaczeniu "Zielony Ląd", brzmi dość przekornie.

Dla wielu turystów zaskoczeniem jest nowoczesność grenlandzkiej infrastruktury. W osadach zobaczymy kolorowe, drewniane domki prefabrykowane w Danii i piętrowe bloki. Fascynująca jest surowa, arktyczna przyroda - skaliste i lodowe góry, fiordy, skaliste wybrzeża, kwitnąca latem tundra i gigantyczny lądolód wypełniający całe wnętrze wyspy. Grenlandzkie zabytki to resztki ruin po Normanach (Wikingach) i drewniane duńskie budynki kolonialne z XVIII w.

Fascynujące jest to, że wolne od lodu 15 proc. obszaru Grenlandii latem faktycznie jest zielone. Lato jest tu krótkie, ale barwne - wśród ok. 500 gatunków roślin występuje nawet 5 odmian orchidei. Narodowa roślina Grenlandii to delikatny, różowy kwiat niviarsaq, tzn. "młoda dziewczyna". Brakuje natomiast prawdziwych drzew - krajobraz to na ogół surowa tundra i na południu - łąki.

Klimat i pogoda: Klimat arktyczny, Przyjeżdżając latem, trzeba być przygotowanym zarówno na warunki słotnej polskiej jesieni, jak i na słoneczną pogodę z temp. nawet powyżej 20°C (zwłaszcza w okolicach Kangerlussuaq). Stabilna i słoneczna pogoda jest bardziej typowa dla lata i zimy, natomiast wiosną i jesienią w ciągu kilku kolejnych dni można spodziewać się słońca, śniegu i deszczu.

Zimą na Grenlandii, od Sisimiut na północ oraz na wschodzie, w użyciu są psie zaprzęgi wykorzystywane przez myśliwych i jako atrakcja turystyczna, popularne są również skutery śnieżne.

Niedaleko Manitsoq znajdują się dziewicze (w sensie: nieprzygotowane) trasy narciarskie - jest to grenlandzkie centrum heliskiing (rolę wyciągu spełnia śmigłowiec), gdzie na nartach można zjeżdżać prawie cały rok.

Warto odwiedzić Ilulissat, miasto położone nad Zatoką Disko. Widok gór lodu wystających z wody na kilkadziesiąt metrów robi niesamowite wrażenie. Z tego powodu Ilulissat jest najbardziej turystycznym miejscem Grenlandii.

Grenlandia posiada krystalicznie czysty lód, dla nich to produkt eksportowy - pocięty na bloki wysyłany jest np. do Japonii, gdzie po poćwiartowaniu kończy żywot w szklankach do drinków.

https://www.luna90-podrozemarzen.blogspot.com

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Duńska wyspa Bornholm

Autor: Lidia Sproch

Bornholm jest magiczny, zachwyca senną atmosferą i bezludnymi plażami. Wzdłuż wybrzeża długości 140 km, wśród traw, skał, granitu i piasku, rozłożone są sielankowe miasteczka i wsie rybackie.

Bornholm - Wyspa ta całkowicie różni się od reszty Danii. Niezwykle słoneczny teren sprawia, ze skaliste podłoże mieni się dzięki promieniom słonecznym.

Bornholm
Bornholm jest wyspą, która od lat niezmiennie przyciąga rzesze turystów, których nie odstraszają niskie temperatury. Słońca tu nie brakuje i jeśli ktoś nie domaga się upałów i plażowego lenistwa, to wyspa odpłaci mu niesamowitymi widokami i fantastycznym, zdrowym klimatem.

Na Bornholmie można zobaczyć wiele ciekawych miejsc, do których da się dojechać samochodem, autobusem albo rowerem. Najciekawsze miejsca, to Jons Kapel - wysoka, granitowa turnia znajdująca się w północno-zachodniej części wyspy, największy w Skandynawii kompleks ruin zamkowych Hammershus, Paradisbakkerne zwane Rajskimi Pagórkami, czyli rodzaj formacji szczelinowych w skałach, Hammeren - najdalej na północ wysunięty kraniec Bornholmu.

Ze względu na swoje malownicze położenie (Bornholm) jest to jedno z najciekawszych miejsc na wyspie, Las Almindingen największy kompleks leśny na Bornholmie i trzeci pod względem wielkości w Danii, oraz oczywiście rozsiane po całym terenie wyspy wiatraki. Warto tez odwiedzić na Bornholmie parki rozrywki, muzea, Bornholmskie Centrum Średniowiecza, Ogród Tropikalny, Pokaz Drapieżnych Ptaków, Święte Skały Helligdommen oraz wiele innych atrakcji.

Na riwierę bornholmską warto wybrać się na weekend. To wyspa dobra na aktywny wypoczynek dla rowerzystów, wędkarzy, amatorów golfa czy nurkowania. Powinien się tu wybrać także ten, kto nosi w sobie potrzebę wyciszenia się.

https://www.luna90-podrozemarzen.blogspot.com

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Dania - półwysep na krańcu Europy

Autor: Lidia Sproch

Dania jest królestwem zrodzonym z morza, bo obejmuje półwysep na krańcu Europy i aż 406 wysp, które niczym kamenie są porozrzucane po cieśninach między nią a Szwecją.

Dania jest krajem bardzo przyjaznym dla turystów. Duńczycy cenią sobie ciepło domowego ogniska, czego symbolem jest palenie świeczek podczas posiłków. Ciekawostką jest, że zużycie świeczek w tym kraju (na jednego mieszkańca) jest prawdopodobnie najwyższe na całej Ziemi.

Duńczycy są narodem spokojnym, punktualnym i uczciwym.Język duński jest niepodobny do żadnego innego, pozostali Skandynawowie nazywają go po prostu „chorobą gardła”. Ciekawostką jest, że duńskie słowo „tak” oznacza po polsku „dziękuję”. Duńczycy mają także magiczne słowo „hygge”, które oznacza miłą i przytulną atmosferę (jest ono trudne do przetłumaczenia na język polski).
Dania posiada trzy skarby, które zostały wpisane na Listę Dziedzictwa Narodowego UNESCO: kamienie runiczne w Jelling, katedra Roskilde oraz zamek Kronborg.

Katedra Roskilde to gotycko-romańska katedra znajdująca się w Roskilde na Zelandii, we wschodniej Danii. W Katedrze znajdują się groby królów duńskich, między innymi króla Haralda Sinozębego. Katedra była inspiracją dla gotyckiego budownictwa sakralnego w całej Skandynawii.

Zamek Kronborg
Zamek znajdujący się w Helsingør w cieśninie Sund, oddzielającej Danię od Szwecji, zlokalizowany na najdalej wysuniętym w morze cyplu. Zamek został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.Ciekawostką jest fakt, że można tu zwiedzić powstały w XVIII wieku ogród i grób Hamleta. Na terenie zamku znajduje się też Muzeum morskie pełne modeli statków i instrumentów nawigacyjnych. Zachwycają także apartamenty królewskie i najdłuższa sala w Europie o długości 62 metrów. W zamku często wystawia się też „Hamleta”.

Turystyka
Dania to także kraj rowerzystów. Na rowerach jeżdżą wszyscy niezależnie od wieku i zamożności. Wszędzie są wytyczone ciekawe trasy rowerowe, a rowerzyści (szczególnie w dużych miastach) mają pierwszeństwo na drogach. Sieć dróg rowerowych w Danii wynosi 10 000 km.

Dania jest przygotowana na przyjazd turystów. Kwitnie turystyka związana z Bałtykiem, ale też ekologiczna i rodzinna. Duńczycy bardzo cenią sobie ruch i aktywny wypoczynek, więc nie trudno jest wypożyczyć rower, znaleźć miejsce do biegania, pływania i zażywania ruchu w każdej postaci. Czy to w mieście, czy na łonie natury. Linia brzegowa Danii to ponad 7000 km plaż, fiordów, zatok, które dzięki silnym wiatrom tworzą prawdziwy raj dla lubiących surfować.

https://www.luna90-podrozemarzen.blogspot.com

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Być na biwaku

Autor: AROKIS

Bycie na biwaku wiąże się z pewną specyfiką. Trzeba mieć dodatkowe umiejętności (rozpalanie mokrego ogniska czy suszenie ubrań w deszczu), oprzyrządowanie (namiot, przyczepę, kuchenkę i te inne). I trzeba mieć takich samych wariatów do współbycia na tej bindudze. Własny transport dla rodziny i ich konserw. Katorga! Czyżby?

Bo są tacy, co rok w rok jadą na takie coś. Przez póltorej doby rozbijają obozowisko, stawiając namioty, przystawkę do przyczepy (że o stawianiu przyczepy już nie wspomnę) oraz wyposażenie tejże. Potem jadą w las (to już jest druga doba), wyciągają połamane sosnowe drapaki i inne drewniane złamasy. Wiążą, doczepiają do samochodów i wloką na biwak, czyli bindugę. Potem siekierami i piłami ("twoja-moja" nie mają) rozdrabniają pnie na kawałki i już jest to, co się wrzuca do ogniska, żeby było miło.

W domu w życiu takiej roboty by nie zrobili, bo im kręgosłup, podagra i inne dolegliwości nie pozwalają. Ale tu jesteśmy w lesie nad jeziorem! Binduga czekała na nas od zeszłego roku i nareszcie jesteśmy! No to musimy, bo możemy, my, herosi. Ludzie lasu i jeziora.

- Nie dźwigaj, bo twój kręgosłup! - A w dupu! Nalej po lufce, a my to tu zaraz! - I oni rzeczywiście to tu i zaraz. Albo prawie, pomiędzy lufkami i innymi, co im się trafią z zapasiku, jaki przyjechał jeszcze z domów wszystkich obecnych. A oni doceniają wysiłek organizatorów ogniska! Wiedzą, że w przyrodzie nic na sucho...

Bo bycie na łonie wyzwala w człowieku ukryte możliwości. To łono ma to do siebie, że daje takiego kopa, iż nikt nie może się oprzeć, tylko prze do przodu, wykonując masę prac, do jakich nikt, żadna żona czy kochanka, żaden dobiegacz czy nawet stały młodzian, czy sfora dzieci - no nikt, po prostu nikt, nie byłby w stanie zmusić każdego normalnego człowieka, obojętnej płci, do takiego zap...ieprzania. A tu patrz: leśna polana, binduga nad jeziorem. Ani wody, ani światła. Ino sraczyk typu Wychodek przy wjeździe w krzakach i Kubuś na śmieci obok (kultura!). A oni zachrzaniają, jak te małe samochodziki. I są zadowoleni. Prawie zboczeńcy. Każda czynność wymaga pokonania jakichś przeciwności. Głupie umycie zębów to mus albo wejścia do jeziora, albo położenia się plackiem na pomoście, bo inaczej nie zaczerpniesz wody. A umycie się, gdy brak pogody? A wysuszenie ubrania, gdy pada? By oprawić tych parę rybek też trzeba stać po kolana w wodzie. Ziemniaki obierasz, turlając te cholerne kartofle po kolanach i ganiając je nożem. Obieranie marchewki - Uwaga! Nie zatnij się w brzuch lub sobie nie urżnij... - Dobra, udało się, oskrob jeszcze jedną, tylko uważaj! - Schabowe rozbijamy butelką po piwie. Ale ostrożnie, bo może "pęc"! Żarcie trzymamy w dole wykopanym przy brzegu. Taka lodówka. Nakrywamy deską. Na deskę kamień. OK. Tam jest chłodno, to nam się z pewnością ten żółty ser, 8 kawałków śląskiej i boczek wędzony nie zepsują. Śląska będzie na ognisko. No to rąbiemy te drewniaki dalej. Oooo! Już 16-ta! Trzeba do miasta po... - Kto jedzie do marketu? - zgłasza się najsłabszy fizycznie, co już ani rąbać, ani okopywać, ani nosić, ani nic. Kaleka prawie, ale użyteczny, bo pojedzie. A zakup jest WAŻNY. Głównie procentowy. Dostał gotówkę (bo tam tylko gotówka - karta nie działa). Pojechał. Jest prawie dobrze. Jutro trzeba będzie powiedzieć chłopakom, co obsługują obozowisko, żeby ustawili tu i tam stoliki z ławeczkami (dwie deski na dwu słupkach). Piwo, piwo lub połówka i będzie zrobione. - Cholera, powiedział mu ktoś, żeby kupił rosówki? - Tak i kupi czerwone czwórki, a kukurydzę mamy. - Oj to dobrze, bo myślałem... - Dobra, nie myśl. Rób kanapki! O, cholera! Ktoś nam podebrał ser i wędlinę! - Z tej dziury? - Są ślady. Pies jakby. - Coś ty, pies uwiązany! - Ale sam popatrz. - No, rzeczywiście! Dzwoń do niego niech kupi jeszcze ser i kiełbasę! - Co za cholera? - Jest złodziej na biwaku. Złapać go trzeba i dać mu popalić. Ale kto, bo tyle namiotów?... Ferment się sieje. Ktoś kradnie, choć deska nakryta kamieniem. O, już my mu...! A tu wrócił zakupowicz. Słońce się za lasem chowa. Sino-szary zmierzch i już pierwsze iskry od rozpałki zajaśniały. Całe towarzystwo zasiada wokół paleniska. - Patrzcie! Bóbr płynie! - Wszyscy milkną i patrzą uśmiechnięci. Na stole pod wiatą pojawiają się akcesoria wspomagające tę biesiadę, czyli kanapki i napoje. Głównie te zakupione. Ognisko rośnie w siłę. My też, jakby. W pobliskim namiocie sypią się z rumorem garnki. - Złodziej! Mamy złodzieja! - W świetle latarki, niosąc coś w pysku, lis umyka w stronę lasu. - A niech mu będzie! Na zdrowie!

Za dwa, trzy tygodnie będzie trzeba to wszystko poskładać i wrócić do domu, by czekać, aż minie rok i będzie można znów wybrać się na taką naszą, cudowną katorgę.

A ja, miły czytelniku, którego interesuje ta tematyka, zapraszam do "Twórczości". Tam powinny się pojawić moje wiersze umieszczone w tym samym klimacie lub podejmujące cięg dalszy bycia na bindudze.

ANDRZEJ AROKIS

www.domowezwierzadko.blogspot.com

kwatermistrz@poczta.onet.eu

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.