e-Turystyka

wtorek, 6 września 2016

Aconcagua – podróż życia

Autor: Karolinka Wójcik

Wakacje i urlop to czas odpoczynku, a także przygody. Część z nas woli spędzać ten czas na lenistwie, opalaniu i relaksowaniu się. Dla innych relaksujące są aktywne formy wakacji, zwiedzanie czy wspinaczka górska.

Aconcagua

I tak pojawia się nam Aconcagua, drugi najwyższy szczyt świata poza Azją, góra, którą warto zobaczyć i zdobyć. Aconcagua to najwyższy szczyt Ameryki Południowej, wysokość góry wynosi 6 962 m n.p.m. Aconcagua znajduje się w Andach południowych w Kordylierze Głównej. O odległości 112 km znajduje się Mendoza, stolica argentyńskiej prowincji. Natomiast w odległości 15 km od szczytu biegnie granica argentyńsko-chilijska. Aconcagua to rozległy masyw zbudowany głównie z granitów o długości 60 km. Masyw pokryty jest śniegami i lodowcami. Co do nazwy szczytu można znaleźć kilka wytłumaczeń. Pierwsze z nich moi, że nazwa pochodzi z języka araukańskiego nazwa Acona-Hue dotyczy rzeki Aconcagua i znaczy „pochodzący z drugiej strony”. Niektórzy uważają jednak, że nazwa pochodzi z języka keczua, jest to język Indian, w ich języku Acon Cahuak oznacza „Kamiennego Strażnika”.

Polacy na szczycie

Pierwszy szczyt zdobył i udokumentował to Szwajcar Matthias Zurbriggen w 1897 roku. Wchodził on na szczyt drogą klasyczną. Natomiast w 1934 roku Polacy postanowili wytyczyć nową ścieżkę na szczyt. W wyprawie udział brali: Stefan Daszyński, Konstanty Narkiewicz- Jodko, Wiktor Ostrowski oraz Stefan Osiecki. Dotarli oni na szczyt od wschodniej strony, droga ta prowadziła przez lodowiec. Od tej pory droga ta nazywana jest Lodowcem Polaków, co jest dla nas wielkim uznaniem. Odwagą wykazała się także Wanda Rutkiewicz, która w 1985 roku dotarła na szczyt idąc południową ścianą.

Góra z pewnością kryje wiele tajemnic, wspaniałe widoki i niezapomniane przeżycia. Dotarcie na szczyt, który nazywany jest Koroną Ziemi to nie lada wyczyn. Wiele osób twierdzi że Aconcagua to góra, którą trzeba zdobyć obowiązkowo przez wejściem na Mount Everest. Droga Klasyczna to łatwiejsza trasa, w której wystarczającym sprzętem będą raki. Jeżeli mamy dobrą kondycję, odpowiednich opiekunów i organizatorów wyprawy spokojnie możemy zdobywać szczyt.

Tekst inspirowany stroną www.adventure24.pl

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Jak sprawnie dostać się na lotnisko?

Autor: Krzysztof Krzeczowski

Wybierasz się w daleką podróż i będziesz musiał skorzystać z lotu samolotem aby dotrzeć w wyznaczone miejsce? Jeżeli mieszkasz daleko od lotniska możesz mieć problem ze sprawnym dotarciem do niego. Istnieje jednak kilka możliwości dzięki, którym nie będziesz miał żadnego problemu z tym.

Pierwszym z nich jest skorzystanie z usług kolei. Jest to jednak rozwiązanie dość niewygodne. Po pierwsze będziesz musiał dostać się na stację kolejową ze swoimi bagażami, co również może wymagać dodatkowego transportu.

Po drugie podróż koleją z dużą liczbą bagaży może być nie wygodna i wymagać dodatkowych opłat. Po trzecie, należy jeszcze dotrzeć z dworca kolejowego na samo lotnisko. O ile, niektóre lotniska umożliwiają, dotarcie z dworca pociągiem, o tyle jednak większość nie ma takich możliwości.

Dlatego najlepszym rozwiązaniem będą przewozy lotniskowe. Dzięki temu wygodnie oraz szybko dotrzesz na lotnisko nie martwiąc się czy na pewno będziesz na czas i czy zdążysz na odprawę biletową. Te usługi transportowe możemy podzielić na dwie kategorię.

Pierwszą z nich jest przewóz osób na lotnisko przy pomocy wynajętego samochodu osobowego. Możliwość ta charakteryzuje się dużym komfortem, oraz umożliwia wyznaczenie miejsca, z którego chcesz wyjechać, niezależnie czy to jest twój dom, miejsce pracy, hotel czy dworzec. Dzięki czemu nie musisz tracić dodatkowego czasu na dostanie się na wcześniej ustalone miejsce.

Drugą kategorią jest przewóz i transport osób przy pomocy busa lub autokaru. Jest to możliwość zdecydowanie najtańsza. Jednak odjazdy przewoźników najczęściej odbywają się z centrum miasta. Możliwość ta jest szczególnie popularna, gdy musisz przetransportować grupę osób np. podczas wyjazdu firmowego. Przewozy lotniskowe to olbrzymi komfort podróży, który trudno gdzie indziej znaleźć.

Nowoczesna flota zapewnia, że szybko oraz sprawnie dojedziesz na lotnisko. Dodatkowo nie będziesz musiał płacić za bagaż ponieważ jest on wliczony w cenę biletu. Samą podróż na lotnisko na pewno umili Ci możliwość skorzystania z wi-fi czy systemu tv car. Nie musisz również obawiać się o bezpieczeństwo swojego dziecka. Samochody są wyposażone w odpowiednie foteliki lub nosidełka. Również osoby niepełnosprawne bez przeszkód mogą korzystać z tych usług transportowych, ponieważ wszystkie samochody są przystosowane do ich transportu.

Na specjalne życzenie kierowca może wyrazić zgodę na przewóz nietypowych przedmiotów, które chciałbyś przetransportować. Dodatkowo oczywiście istnieje możliwość dojechania z lotniska prosto pod twój dom lub inne wyznaczone miejsce.

Artykuł powastał przy współpracy z DreamCab

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Serre - Chevalier: co wiedzieć trzeba

Autor: Katarzyna Sowa

Wspomniane już Serre Chevalier to region narciarski w Alpach Nadmorskich, niedaleko granicy z Włochami i w bliskim sąsiedztwie parku narodowego Dens Ecrins.

Lepiej przyjąć tę informację za pewnik, bo poszukiwania tej miejscowości „palcem po mapie” skończą się niechybnie porażką. Serre Chevalier jest bowiem szczytem, który wznosi się na wysokość 2 491 m n.p.m. i leży pośrodku tego niezwykle popularnego regionu narciarskiego. Dokładnie mówiąc, jest częścią jednego z większych regionów narciarskich we Francji, Le Grand Serre Che, który obejmuje dodatkowo dwa inne tereny w dolinie rzeki Guisane (Briancon i Le Menetier Le Bains) i oferuje narciarzom i snowboardzistom aż 250 km świetnie przygotowanych tras zjazdowych.

Początki popularności
Serre Chevalier zyskało międzynarodową sławę w połowie lat 90., a to za sprawą lokalnego mistrza w narciarstwie alpejskim, Luca Alphanda, który kilkukrotnie zdobył Puchar Świata w zjazdach. Dziś, turyści korzystają z uroków regionu nie tylko dla wspaniałych terenów narciarskich, ale też z uwagi na wyjątkowy klimat tego miejsca: w ciągu roku można cieszyć się tu aż 300 słonecznymi dniami, co nie ma zupełnie negatywnego przełożenia na warunki śniegowe. To wszystko dzięki specyficznemu mikroklimatowi oraz północnej ekspozycji większości stoków.

Warunki
Nawet wyjątkowo wybredni narciarze będą zadowoleni z warunków panujących na stoku: trasy są dobrze przygotowane i urozmaicone. Początkujący mogą spróbować swoich sił na łagodnych, niewymagających wzniesieniach rozciągających się przy miejscowościach Villeneuve, Monetier i powyżej Chantemerle. Narciarze o średnich umiejętnościach, powinni być zadowoleni z zalesionych tras na terenie parku narodowego Des Ecrins, zaś zaawansowani narciarze i snowboardziści koniecznie muszą zmierzyć się ze słynną, czarną trasą noszącą imię Luca Alphanda. W Serre Chevalier można jeździć także poza trasami. Cały region jest jednym z terenów narciarskich we Francji najwyżej ocenianych przez snowboardzistów. Dodatkowo, każda stacja w regionie oferuje tzw. narciarskie przedszkole i park zabaw zimowych, a także szeroki wachlarz turystycznych atrakcji pozanarciarskich (łyżwy, skutery śnieżne, jazda samochodem po lodzie, wędrówki na rakietach śnieżnych, czy fitness lub basen kryty).

Wyjazdy do Serre Chevalier można rezerwować przez stronę: http://www.ehschool.pl/index.php/wyjazdy/serre-chevalier-vallee.html

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Świątynia Shaolin i szkoła sztuk walki

Autor: Alicja Muszyńska

Ponad milion turystów rocznie z całego świata odwiedza, położony w prowincji Henan u podnóża góry Shaoshi, buddyjską świątynię Shaolin (Świątynia Młodego Lasu).

Ponad milion turystów rocznie z całego świata odwiedza, położony w prowincji Henan u podnóża góry Shaoshi, buddyjską świątynię Shaolin (Świątynia Młodego Lasu). Twórcą świątyni był przybyły do Chin indyjski misjonarz Buudabhandry, który w latach 467 - 499 wybudował buddyjski zespół klasztorny z nurtem medytacji dhjana. Do wprowadzenia drugiego nurtu medytacji w świątyni Shaolin opartego o chińską filozofię teoistyczną przyczynił się misjonarz Bodhidharma w 527 r. Następnie zespół klasztorny był reformowany w latach 1203 - 1275 i ta faza rozwoju świątyni przetrwała do czasów nowożytnych.

Mnisi buddyjscy ze świątyni Shaolin zawsze dzielnie walczyli w obronie Cesarstwa Chińskiego.

W dwudziestym wieku znaczenie klasztoru w Shaolin znacznie podupadło, a przyczynił się do tego ponowny pożar świątyni, który w 1928 r. doszczętnie spalił zabudowania klasztorne. Rząd Mao Zedonga nie tylko, nie był zainteresowany przeprowadzeniem rekonstrukcji klasztornych obiektów, ale buddyjskich mnichów spotykały ze strony władzy srogie represje za uprawianie praktyk religijnych.

Zmiany nastąpiły w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku, odbudowano zespół klasztorny, a mnisi mogli powrócić do swych obowiązków. Klasztor w Shaolin jest klauzurą zamkniętą, oznacza to, że mnichów sprawujących obrzędy religijne nie można zobaczyć i nie można wejść na teren klasztoru. Zwiedzającym udostępniona jest świątynia, natomiast mnisi buddyjscy, których turyści mogą spotkać wokół świątyni sprawują funkcje administracyjne, są wykształceni i znają języki obce i pełnią też rolę przewodników.

Do najważniejszych obiektów w Shaolin należy zaliczyć : Świątynię Mahavira, Trójcy Buddyjskiej, Bibliotekę Świętych Pism inaczej zwaną Domem Kazań, Dom Obłoków Kochającej Żywności, Wieże, Domy Sutr, Gości, Medytacji, Rezydencja Opata i Domitaria, Domy Bodhidharmy i Czterech Bodhisattwów. Klasztor Shaolin czerpie dochody przede wszystkim z turystyki.

Od wieków buddyjscy mnisi ćwiczyli się w sztuce walki wu szu, które na Zachodzie zwane jest kung-fu, to stąd wywodzi się karate, judo i taekwondo. W Shaolin powstało wiele stylów walki, tj. xingyiquan ćwiczący ciało i umysł, następnie styl opanowujący ducha walki 12 zwierząt, dalej zuiquan krok pijanego, taijiquan styl wielkiej ostateczności, a także najsławniejszy ze wszystkich stylów shaolinquan.

Wokół klasztoru rozwinęła się sieć szkół prywatnych, nie wszystkie jednak posiadają licencję. W szkołach tych kształci się ponad pięć tysięcy uczniów, począwszy od szóstego roku życia. Program nauki jest bardzo wyczerpujący, uczniowie co dziennie ćwiczą przez kilka godzin walkę. Z programu szkół podstawowych dzieci i młodzież uczą się czytania i pisania, literatury i matematyki. Po ukończeniu szkoły nie mają trudności w znalezieniu pracy, bowiem absolwentów chętnie przyjmuje wojsko i policja do jednostek specjalnych, a także firmy zajmujące się ochroną obiektów lub osób, ponadto kariery poszukują w sporcie lub w filmie.

W Shaolin dla turystów przygotowywane są specjalne pokazy przez wyszkolonych już uczniów szkół. W zasadzie jest to raczej przedstawienie, niż pokaz prawdziwej walki w kung-fu. Jednak niesamowita sprawność fizyczna oraz wręcz legendarne umiejętności występujących robią na widzach ogromne wrażenie, szczególnie na paniach. Ogromnym aplauzem publiczności nagradzane są takie numery jak utrzymywanie ciała na jednym grocie lub rozbijanie metalowych sztabek ręką lub o głowę. Mnie natomiast zafascynowało przebicie grubej szyby i umieszczonego balonu po jej drugiej stronie igłą groszówką. Brawo.

Las Pagód inaczej Las Stup są to miejsca pochówku sławnych Mnichów ze świątyni Shaolin, których ciała zostały spalone po śmierci i ich prochy znajdują się pod tymi pagodami.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o Chinach zapraszam w podróż z Wagabundą w podróże po świecie.

Autor: Alicja Muszyńska

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Niezwykła wycieczka do Czarnobyla

Autor: Bartek Kowalski

Chciałbyś odwiedzić jakieś ciekawe miejsce? Nudzą Cię już piramidy w Egipcie, czy wieża Eiffla w Paryżu? Wycieczka do Czarnobyla może być ciekawym pomysłem!

Czarnobyl to miasto na Ukrainie, które znane jest na całym świecie przede wszystkim ze względu na katastrofę, jaka się tutaj wydarzyła. Na terenie Czarnobyla przed katastrofą zamieszkiwało około piętnastu tysięcy ludzi, dziś nie ma tutaj nikogo oprócz rzadko przyjeżdżających turystów. Pomimo że Czarnobyl budzi różne uczucia nie tylko pozytywne, ale i negatywne, to jednak wycieczka do Czarnobyla bez wątpienia jest wydarzeniem, które wielu z nas chce przeżyć. Nic w tym dziwnego, albowiem to jedyne miasto na świecie, które rzec można, stało się bezludne w ciągu zaledwie kilku dni. Nagle, po katastrofie wszystko się zmieniło. Do roku 1986 miasto tętniło życiem, były tutaj szkoły, szpitale, biura, urzędy. Po katastrofie zmieniło się w „miasto widmo”, do którego mało kto zagląda.

Coraz popularniejsze wycieczki

Pomimo że miasto ze względu na promieniowanie (strefę zero) budzi strach i grozę, to krąży o nim wiele niesamowitych historii. Jednak wycieczka do Czarnobyla budzi wielkie zainteresowanie, a tym samym wiele osób chętnie z niej skorzysta. Nie ma w tym niczego dziwnego, ponieważ to jedyne takie miasto na całym świecie. Miasto, które jednocześnie budzi ciekawość, ale również grozę i obawę. Obecnie wycieczka do Czarnobyla, miejsca katastrofy atomowej, pozwala nam zobaczyć „miasto duchów”. Taką wycieczkę możemy zorganizować zarówno sami, jak i skorzystać z popularnych biur podróży. Ofert jest naprawdę bardzo wiele, dlatego możemy wybierać zarówno w terminach, jak i ustalić odpowiednią dla siebie cenę.

Zwłaszcza w tym roku warto odwiedzić Zonę. W 2016 roku obchodzić będziemy już 30 rocznicę fatalnej katastrofy w Czarnobylu. To doskonała okazja zobaczyć to tajemnicze i owiane grozą miejsce, o którym mówił cały świat. Można wówczas wyobrazić sobie ogrom pracy likwidatorów, czyli żołnierzy biorących udział w likwidacji skutków awarii w Czarnobylu.

Polecamy najlepsze wycieczki do Czarnobyla

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.