e-Turystyka

czwartek, 5 października 2017

Który kraj wybierzemy

Który kraj wybierzemy w roku 2010?

Autor: Szymon Machniewski

Na rynku pojawiły się turystyczne oferty first minute, które możemy rezerwować w przypadku wielu biur podróży nawet od kilku tygodni. Pierwsze ceny nie wyglądają jednak optymistycznie - ceny bez obniżek oscylują na wręcz katastrofalnym poziomie. Jakie zatem kierunki wybiorą Polacy w 2010?

Dotychczasowa hierarchia wyjazdów Polaków wyglądała identycznie od kilku lat. Zdecydowanie najczęściej wybieraliśmy i wciąż wybieramy Egipt, gdyż kraj piramid posiada więcej walorów turystycznych niż jakikolwiek inny kraj świata. Egipt to zwiedzanie, rewelacyjne warunki w hotelach oraz gwarantowana wspaniała pogoda, a tego szczególnie brakuje Polakom. Kolejnym kochanym przez naszych rodaków miejscem jest oczywiście Tunezja, czyli kolejny kraj afrykański, który proponuje nam wypoczynek w bardzo atrakcyjnej cenie - do Tunezji polecieć można w cenie niższej niż nawet tysiąc złotych. Trzeci kraj to oczywiście Turcja - kolejne miejsce atrakcyjnych warunków pogodowych i niskich cen. Jak zostało wspomniane ceny wyjazdów w przyszłym sezonie znacząco wzrosły, nawet o kilkadziesiąt procent na jednym pobycie. Co zatem wybiorą Polacy w nadchodzącym roku? Czy zmienimy swoje wakacyjne cele? Wielce prawdopodobne, gdyż ciekawych krajów w Europie, w których to można wypoczywać w bardzo atrakcyjnych warunkach jest wiele. Chorwacja już od lat należy do bardzo lubianych kierunków, ale w przyszłym roku wielce prawdopodobne, że znajdzie się nowe miejsce, nie mniej atrakcyjne niż Chorwacja. Czarnogóra, bo to o niej tutaj myślę już w tym roku przyciągnęła kilkadziesiąt tysięcy polskich turystów, którzy byli bardzo zadowoleni. Wielce prawdopodobne, że i w 2010 kraj ten wybierze jeszcze więcej turystów, szczególnie mając na uwadze niskie ceny jak wciąż Czarnogóra może nam zaproponować.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Parki Narodowe USA - Yellowstone

Autor: tadekcorona

Co roku Park Narodowy Yellowstone, największy i najstarszy w Ameryce odwiedzają miliony turystów, napawających się cudownym górskim pejzażem i bogactwem natury, a przede wszystkim oglądających nadzwyczajne zjawiska hydrotermalne. Obszar parku obejmuje trzy stany: Wyoming, Idaho i Montana.

Park Narodowy Yellowstone jest dziś jednym z największych obszarów chronionych w USA oraz – co nie spotykane – znajduje się na terenie trzech stanów. Chroni przy tym zasoby z trzech dziedzin: geologii, botaniki i zolowi. Poniżej dna jeziora Yellowstone ( o pow. 35 000 ha) znajduje się ogromna owalna kaldera o wymiarach 45x75 km, będąca pozostałością intensywnej aktywności sejsmicznej, jaka miała tu miejsce 1,2 mln – 600 tys. lat temu. 4000 m poniżej kaldery nadal istnieje magma o temperaturze 1000 stopni C, tworząc na powierzchni na globie skupisko form geometrycznych: ok. 10 000 – w tym kolorowe źródełka i fumarole oraz 200 – 250 czynnych gejzerów! Do najciekawszych z nich należy Old Faithful, wyrzucający średnio co 80 min. na wysokość 30 – 55 m ok. 14 – 32 000 litrów wrzącej wody. Również gejzer Grand i Castel – w Górnym Basenie, tudzież kolorowe źródełko Morcing Glory Pool oraz Grand Pismatic i gejzer Great Fountain. Warto odwiedzić ogromne tarasy trawersowe Mammoth Hot Springs w północnej części parku. Zupełnie innym walorem parku jest rzeka Yellowstone – jedyny odpływowy ciek z jeziora leżącego na wysokości 2357 m n.p.m. To właśnie kolor ostrych zboczy Wielkiego Kanionu dał początek nazwie Yellowstone – przyjętej dla rzeki, jeziora i parku oraz dwóch wodospadów – Górnego (niższego – 33m) oraz Dolnego (wyższego – 94m).

Ogromną atrakcję parku stanowią flora i fauna, po Wielkim Pożarze z 1988 roku nieco inaczej chronione: lasy są kontrolowane wypalane przez rangersów, a ponownie wprowadzone wilki kontrolują populację saren, jeleni i łosi. Symbolem Yellowstone są bizony (4500 szt., niegdyś niemal doszczętnie wybite) oraz niedźwiedzie: baribale (400 szt.) i grizzly (250 szt.), wśród nich zwłaszcza dwa misie znane na całym świecie – Yogi i Bubu.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Komunikacja w ukraińskich miastach

Autor: Nemunas

Aby bezproblemowo podróżować po ukraińskich miastach warto znać język ukraiński lub rosyjski w stopniu podstawowym. Koniecznym jednak warunkiem jest posiadanie dobrej mapy lub planu miasta i umiejętność bycia spostrzegawczym.

Transport w miastach Ukrainy zapewniają:

1) metro (w Kijowie 3 linie, w Charkowie 3 linie, w Dniepropietrowsku 1 linia),

2) tramwaje (spotykane równie często jak w Polsce, np. we Lwowie, Odessie, Kijowie, Dniepropietrowsku, Doniecku, Charkowie, Mariupolu),

3) trolejbusy (bardzo częsty element układu komunikacyjnego, występujący prawie w każdym większym mieście),

4) autobusy miejskie (rzadziej spotykane niż w Polsce, np. we Lwowie nie występują)

oraz

5) prywatne busy kursujące ustaloną trasą, zwane marszrutkami (podstawowy środek komunikacji na Ukrainie, zarówno w miastach, jak i pomiędzy miastami a okolicznymi miejscowościami).

Jeśli zdarzy się nam podróżować w dużym mieście – korzystajmy w pierwszym rzędzie z transportu miejskiego, na który składają się zazwyczaj tramwaje, trolejbusy i autobusy. Mają one na ściance za przedziałem dla prowadzącego pojazd wywieszony schemat komunikacji miejskiej, dzięki czemu mogą Państwo szybko zorientować się w oferowanej siatce połączeń. W Kijowie, Charkowie oraz Dniepropietrowsku możemy korzystać też z metra, aczkolwiek informacja w metrze pozostawia wiele do życzenia, począwszy od oznakowania ulicznego, skończywszy na podziemnej informacji dla podróżujących. Ogólnie rzecz biorąc informacja jest, ale dla mieszkańca stolicy Polski, przyzwyczajonego do dużych i widocznych znaków informacyjnych bywa często niewystarczająca.

Korzystając z marszrutek (czyli prywatnych busów realizujących kursy w mieście) zwróćmy uwagę, czy dana marszrutka jedzie w odpowiadające nam miejsce. Nie znając dobrze danego miasta musimy zdać się albo na łut szczęścia, albo zapytać innych pasażerów o trasę przejazdu - nadmienię, ze ta zasada może być w przypadku Ukrainy niezwykle pomocna i owocna.

Przejazd komunikacją miejską w ukraińskich miastach jest dla polskiego turysty nie lada przeżyciem i to w dodatku za niewielkie pieniądze (np. we wrześniu 2009 jednorazowy przejazd tramwajem czy trolejbusem we Lwowie kosztował 1 UAH, tramwajem, autobusem czy trolejbusem w Kijowie 1,5 UAH, metro w Kijowie kosztowało 1,7 UAH niezależnie od ilości przesiadek, gdyż bramki metra są zlokalizowane przy wejściu, przejazd marszrutkami – we Lwowie 1,75 UAH, w Kijowie 2 UAH, zaś maksymalnie cena przejazdu na Ukrainie sięgać może 2,5 UAH za osobę).

Autor oferuje swoje usługi pilockie dla grup zorganizowanych głównie do krajów Europy Wschodniej (promuje Łotwę i Estonię jako atrakcyjne kierunki wyjazdów), dodatkowo promuje usługi turystyczne w Internecie i wspiera promocję turystyki w Internecie.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Na wschodzie Ukrainy

Autor: Nemunas

Mało turystów z Polski dociera na wschód Ukrainy. Zazwyczaj są to albo pasjonaci wypraw w nieznane albo przemierzający Ukrainę tranzytem ludzie. Jak naprawdę jest na wschodniej Ukrainie?

Zacznijmy od definicji.

Co to znaczy "wschodnia Ukraina"? Jak zdefiniować takie pojęcie i w jakich kategoriach? Czy tylko ściśle geograficznych, czy może też (mając w pamięci najnowszą historię Ukrainy) pojęcie to ma sens w znaczeniu politycznym i gospodarczym? Wschód Europy kojarzy się nam nieodłącznie z zacofaniem, biedą, mafią, korupcją, ale też z życzliwością ludzką oraz niewymuszoną serdecznością, której często brakuje na przykład w Polsce.

Wschodnia Ukraina.

>Miałem okazję przez kilka dni gościć w Mariupolu - najdalej na południowym wschodzie wysuniętym dużym mieście Ukrainy, wielkości Poznania, czy Wrocławia. Oczywiście - jak na polskie warunki byłoby to duże miasto, na ukraińskie - jest to miasto średniej wielkości, położone w obwodzie donieckim. Mariupol to miasto przemysłowe, a zarazem niewielki kurort nad brzegiem Morza Azowskiego - coś na kształt Katowic pomieszanych z Sopotem, tylko że więcej jest tam Katowic niż Sopotu. Miasto jest pozbawione większych i ciekawszych zabytków, ale sama jego historia (najstarszy ośrodek miejski w donieckim obwodzie, zamieszkały w dużej mierze przez potomków Greków, z widocznymi również wpływami muzułmańskimi i ... katolickimi) jest ciekawa i warta odkrycia. Widać to w szczególności w starym Mariupolu, a więc tej części miasta, którą poznajemy w pierwszym rzędzie, gdy jedziemy z dworca kolejowego do centrum. Miasto - w przeciwieństwie do typowych miast przemysłowych wschodu czy miast zachodniej Ukrainy - jest czyste, schludne i zaskakuje porządkiem. Mam nadzieję, że jeśli ktokolwiek z polskich turystów dotrze do Mariupola, podzieli moja opinię.

Jak dojechać do Mariupola?

Do Mariupola najlepiej jest wybrać się pociągiem z Lwowa. Pociąg bezpośredni jedzie co drugi dzień (w dni parzyste wyjazd z Lwowa - stan na listopad 2009r.) i dystans ok. 1450 km pokonuje w ok. 26 godzin. Miasto oferuje miejsca noclegowe w kilku hotelach oraz kilkanaście kwater prywatnych, a same noclegi nie są drogie.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Podróż na Ukrainę

Autor: Nemunas

Jest wiele powodów, dla których wybieramy Ukrainę jako cel naszych wycieczek. Chęć poznania wschodniego sąsiada, brak reżimu wizowego, względnie niewysokie ceny usług i bezpieczeństwo - to tylko niektóre z powodów, dla których jeździmy nad Dniepr.

Ukraina - drugi co do wielkości kraj Europy -posiada wiele interesujących turystę możliwości, począwszy od krótkiej wizyty we Lwowie (samodzielnej lub organizowanej przez biuro podróży), a skończywszy na przemierzaniu bezkresów tego kraju w taki sam sposób, w jaki czynią to jego mieszkańcy. Z mojej pilockiej praktyki wyciągam często szereg wniosków, odpytuję turystów moich grup o wyobrażenia dotyczące Ukrainy, jestem ciekaw poczynionych w trakcie pobytu obserwacji wreszcie pytam o ich wnioski i wrażenia. Zdecydowana większość osób, które pojechały ze mną po raz pierwszy chce wrócić samodzielnie już na Ukrainę. Ten pierwszy raz - pierwszy pobyt czy to we Lwowie, czy gdzieś dalej - to bardzo często zderzenie pokutujących w Polsce mitów o Ukrainie z rzeczywistością, która jest o niebo przyjemniejsza.

Turyści mają zawsze wiele pytań, a rolą pilota wycieczek jest udzielanie satysfakcjonujących odpowiedzi. Turyści proszą też o garść praktycznych rad, począwszy od tego, w jakim terminie i jak można najlepiej dojechać z dowolnego zakątka w Polsce do Lwowa – i dalej – w głąb Ukrainy, a skończywszy na tym, gdzie warto się zatrzymać, gdzie i co jeść oraz jak podróżować po kraju. Z moich doświadczeń płynie wniosek, że pilot wycieczek musi poza okresem pilotowania grup dużo czytać o kraju, do którego jedzie jako pilot, a nadto winien ten kraj znać na tyle, by o każdej jego części udzielić choćby krótkiej, fachowej informacji, bez posiłkowania się tekstami z przewodników.

Tym wszystkim, którzy nigdy nie byli na Ukrainie, a chcieliby pojechać zalecam zatem następującą drogę: najpierw wykupienie wycieczki do Lwowa w biurze podróży, które specjalizuje się w danym kierunku dając tym samym gwarancję udanej wycieczki (wystarczy w Google wpisać w pole wyszukiwarki odpowiednie zapytanie (frazę), np. organizacja wycieczek na Ukrainę, zapytanie (fraza) biuro podróży może być bowiem zbyt ogólne i nie do końca da nam wyniki zgodne z oczekiwaniami), następnie lektura stron internetowych i blogów dotyczących Ukrainy (zapytanie do Google (fraza): blog o Ukrainie będzie zwracać dobre jakościowo wyniki). Wycieczka zorganizowana pozwoli Państwu bezstresowo zapoznać się z krajem (mimo dużej bliskości mentalnej Polaków i Ukraińców nadal Ukrainę dużo różni od Polski), pozyskane w internecie informacje pozwolą na stopniową ich weryfikację oraz przyswojenie dodatkowej wiedzy. Tak przygotowani możecie Państwo samodzielnie układać plan swojej wycieczki, niezależnie czy pojedziecie sami czy w grupie znajomych. Odkrywanie współczesnej Ukrainy może stać się niecodziennym zjawiskiem, życzę zatem Państwu częstych powrotów do kraju nad Dnieprem.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.